Dinsdag van de tweede week in de gewone tijd – oneven jaar
Posté par diaconos le 19 janvier 2021
De sabbat is gemaakt voor de man, niet de man voor de sabbat
# De sabbat is de wekelijkse rustdag in godsdiensten die het Oude Testament (of de Thora) erkennen: het Jodendom, enkele takken van het Christendom, van vrijdagavond tot zaterdagavond. Het is gewijd aan God, ter nagedachtenis aan de schepping. Christenen in de volgende Kerk van Jeruzalem blijven de voorschriften van het Oude Testament en in het bijzonder de sabbat in acht nemen. Dit staat bekend als Joods Christendom. Het christendom, onderverdeeld in drie hoofdbelijdenissen (katholicisme, orthodoxie en protestantisme), heeft deze rustdag, die vaak de « dag des Heren » wordt genoemd, verschoven naar de zondag, de zondagse rustdag.
Echter, verschillende christelijke religieuze stromingen (Adventisme, Kerk van God (Zevende Dag), Zevende Dag Baptisten) blijven de zaterdag in plaats van de zondag als een « dag apart » houden. De Sabbat, staat in het Oude Testament, het vierde van de Tien Geboden die God aan Mozes in de woestijn heeft gegeven. In het jodendom is de zevende dag van de week (vrijdagavond tot zaterdagavond) een rustdag. Het verwijst naar de schepping. In de tweede eeuw speelden enkele kerkvaders een belangrijke rol bij de adoptie van de zondag.
Uit het Evangelie van Jezus Christus volgens de heilige Marcus
Op een sabbatdag liep Jezus door de korenvelden en zijn discipelen begonnen onderweg korenaren te plukken. De Farizeeërs zeiden tegen hem : « Kijk wat ze op de sabbat doen! Dit is niet toegestaan. »
En Jezus zei tot hen : « Heb je nooit gelezen wat David deed toen hij in nood was en honger had, hij en degenen die bij hem waren ? In de dagen van de hogepriester Abiatar ging hij het huis van God binnen en at hij de broden van het offer dat niemand mag eten behalve de priesters, en hij gaf ook wat aan degenen die bij hem waren. » En hij zei tot hen : « De sabbat is gemaakt voor de mens, en niet de mens voor de sabbat. Daarom is de Zoon des Mensen Heer, zelfs van de sabbat. » (Mk 2, 23-28)
Discipelen die korenaren plukken
Op een sabbatdag ging Jezus door de korenvelden ; zijn discipelen begonnen korenaren te plukken. De Farizeeërs vestigden de aandacht van Jezus op deze sabbatschending. Jezus roept in zijn antwoord het voorbeeld op van David die, hongerig, het huis van God binnenging met degenen die hem vergezelden en het showbrood aten, dat alleen voor de priesters bestemd was. Jezus leerde dat de sabbat voor de mens was gemaakt, en daarom was de Zoon des Mensen Heer van de sabbat.
De drie evangelisten meldden deze eigenschap, maar ze verschilden in chronologie en detail, en alle drie maakten ze ook direct verband met de oppositie van de partij van de Farizeeën die zich begon te manifesteren in de genezing van de verlamden, in de door Levi gegeven maaltijd, in de kwestie van het vasten, en alle drie volgden ze met genezing op de sabbatdag : « Jezus ging weer naar de synagoge, en daar was een man wiens hand geatrofieerd was ». « (Mk 3, 1).
Het was in de naleving van de sabbat dat de tegenstanders het meest op zoek waren naar redenen om Jezus te beschuldigen. Dezelfde houding werd in het evangelie van Johannes getekend. Met deze woorden beschrijft Marcus de actie van de discipelen : « Zij begonnen hun weg te vinden door de korenaren te plukken », waaruit Meyer concludeert dat het niet de bedoeling van de discipelen was om deze oren te kreukelen en het graan te eten, waar Marcus niet over sprak; zij wensten alleen hun weg te vinden door het koren, dat de Farizeeën als werk op de sabbatdag aanrekenden.
Deze theoloog dacht dat dit de oorspronkelijke betekenis was van de apostolische traditie die Marcus alleen in stand hield. Maar het was niet door het plukken van de korenaren dat er een pad werd gemaakt, en het is natuurlijker om toe te geven dat Jezus een gemarkeerd pad volgde. Als de discipelen de korenaren niet plukten om ze op te eten omdat ze honger hadden, zoals Matteüs opmerkte, wat zou het antwoord van Jezus dan betekenen als hij zag dat David zichzelf boven de verordening van de wet plaatste toen hij honger had ?
Mark plaatste de eigenschap die Jezus had geciteerd onder Abiathar’s actie. Nu was het Ahimelech, de vader van Abiathar, die toen priester was; maar hij werd spoedig door Saul ter dood gebracht en zijn zoon, beter bekend bij hem in het bewind van David, volgde hem op : « En er ontsnapte een zoon van Ahimelech, de zoon van Ahitub. Zijn naam was Abiathar. Hij vluchtte naar David » (1 Samuel 20, 20).
De sabbat is gemaakt voor de mens, niet voor de mens voor de sabbat : dit opmerkelijke woord, dat Marcus alleen bewaarde, is zowel de inwijding van de sabbat als het principe van de interpretatie ervan. De sabbat is gemaakt voor de mens, voor zijn welzijn, voor zijn rust, voor de ontwikkeling van zijn innerlijk leven en de hoogste belangen van zijn ziel; daarom is het een instelling die God en zijn barmhartigheid waardig is; en niet de mens voor de sabbat, want de mens is vrij geschapen, voor de gehoorzaamheid van de liefde, en niet voor de slavernij van een ceremoniële verordening.
Diaken Michel Houyoux
Links naar andere christelijke websites
◊ Liefde en Trouw aan de kerk : klik hier om het artikel te lesen → De sabbat is voor de mens gemaakt en niet andersom
◊ Verhoeven Marc : klik hier om het artikel te lesen → Waarom moeten wij als gelovigen de Sabbat niet houden ?
♥ Jezus is Heer van de Sabbat !
Publié dans comportements, Disciples de Jésus, Religion, Temps ordinaire | Pas de Commentaire »