Vijfde zondag op de gebruikelijke tijd – jaar B

Jezus geneest veel mensen met allerlei ziekten

 

 

# Tekenen en wonderen waren het werk van de Charismatici, een bewijs van de intimiteit van hun relatie met de God die hen deze krachten gaf, schrijft Paula Fredriksen. Flavius Josephus, alsmede enkele nauwere rabbinale bronnen en het Nieuwe Testament, bewaren de herinnering aan deze mannen. Een zekere Eleazar verdreef demonen uit de bezetenen; Hanina ben Dosa uit Galilea werd van verre genezen; de historicus Geza Vermes zag een opvallende parallel tussen deze thaumaturgische macht en de macht die aan Jezus werd toegeschreven in de episode van de genezing van de zoon van de officier, waar Jezus van verre moest optreden.

Andere Charismatici beheersten de natuur: Honi, de rondtrekkende padvinder (« Onias » in Josephus), en zijn kleinzoon Canan stonden bekend om het brengen van regen. Deze regenmakers waren zich bewust van hun bijzondere relatie met God: Hanan de regenmaker ging zelfs zover dat hij bad dat zijn toehoorders onderscheid zouden maken tussen hem en degene die de regen bracht, de hemelse Vader. In het algemeen bewonderen de historici het feit dat Jezus Zich in het verlossingswerk presenteerde als de Genezer en de Uitdrijver in overeenstemming met Zijn woord van bevrijding. Wonder speelt een belangrijke rol bij de bekering tot het christendom.

Uit het evangelie van Jezus Christus, volgens Marcus

Toen zij uit de synagoge te Kapernaüm gekomen waren, gingen Jezus en Zijn discipelen met Jacobus en Johannes naar het huis van Simon en Andreas. Simon’s schoonmoeder lag in bed met koorts. Onmiddellijk vertelden zij Jezus over de zieke vrouw. Jezus kwam en nam haar bij de hand en tilde haar op.

De koorts verliet haar en zij diende hen. Toen de avond viel, na zonsondergang, werden allen die ziek waren of door demonen bezeten, tot Hem gebracht. De hele stad haastte zich naar de poort. Hij genas vele mensen van allerlei ziekten en dreef vele demonen uit; hij weerhield de demonen ervan te spreken omdat zij wisten wie hij was.

De volgende dag stond Jezus op, ruim voor zonsopgang. Hij ging naar buiten en ging naar een verlaten plaats, en daar bad hij. Simon en allen die bij hem waren gingen naar hem op zoek. Ze vonden hem en zeiden tegen hem: « Iedereen is naar je op zoek.  « Jezus zeide tot hen: Laat ons naar een andere plaats gaan, naar de naburige dorpen, opdat wij ook daar het evangelie verkondigen; want daarom ben ik uitgegaan. « En Hij trok door geheel Galilea, verkondigde het evangelie in hun synagogen en doofde demonen uit.   « (Mk 1, 29-39)

Jezus’ vele genezingen

Matteüs geeft, evenals Marcus, aan dat Jezus de schoonmoeder van Simon genas op verzoek van zijn discipelen. Terwijl Marcus zegt dat zij hem onmiddellijk over haar vertelden, merkt Lucas op dat zij hem over de zieke vrouw ondervroegen of raadpleegden. Zo waren zij gewend hem aan te roepen in al hun moeilijkheden.

En zij wachtten om hun zieken tot Hem te brengen tot na de Sabbat, omdat zij meenden dat het een overtreding van de rust van die dag zou zijn : « De Joden zeiden tot Hem, dat Hij genezen was, dat de Sabbat aanstaande was; gij zult uw bed niet mogen opnemen.  « (Joh 5:10). De evangelisten maken onderscheid tussen zieken en bezetenen : « Tegen de avond brachten zij vele bezetenen tot Jezus. Hij drijft geesten uit door zijn woord en geneest alle zieken. « (Mt. 8, 16).

De hele stad, dat wil zeggen het merendeel van haar inwoners, verdrong zich voor de deur van het huis waar Jezus zich bevond. Hij legde hun het zwijgen op, opdat zij niet over Hem zouden spreken, omdat zij Hem kenden. Deze passage laat zien hoeveel wonderen Jezus verrichtte die niet in de Evangeliën vermeld staan.

Johannes zelf heeft ze waargenomen en verschillende andere passages in de Evangeliën maken melding van vele genezingen die alleen worden vermeld. De hele activiteit van Jezus was ook oneindig veel rijker dan in de evangelie-verslagen. Marcus en Lucas hadden alleen deze informatie.  De eerste behield verschillende kenmerken die eigen waren aan hem.

Hij verliet het huis waar hij de hier genoemde genezingen verrichtte. Hij trok zich terug op een verlaten plaats om zijn ziel weer in gemeenschap te brengen met God de Vader: daar bad hij. Deze verwijzing naar Jezus’ gebeden, die in de Evangeliën vrij vaak voorkomt, werpt een levendig licht op Jezus’ relatie met de Vader ten tijde van zijn afdaling naar de aarde. Hij had gebed nodig; hoeveel te meer baden Zijn discipelen !

Zij die bij Simon waren, waren Zijn discipelen Jacobus en Johannes. Zij gingen Simon zoeken met de bedoeling hem terug te brengen in de menigte die hem de vorige dag had omringd : zij waren allen op zoek naar Jezus.   Jezus was verontrust door zijn terugtrekking en overpeinzing; indien hij niet toegaf aan hun verlangens, zou hij zijn devotiewerk elders moeten oppakken.

Hij verliet zijn huis met de bedoeling een tijdlang Kapernaüm te verlaten om te prediken in de verschillende dorpen van Galilea. Dit was de eerste betekenis die, afhankelijk van de context, in mij opkomt en wordt door veel uitleggers overgenomen. Anderen dachten dat het betekende: daarom ben Ik uit de schoot van de Vader gekomen en in de wereld gekomen om overal het evangelie te verkondigen. De goddelijke waarheid prediken en goed doen en tegelijk het koninkrijk van de duisternis vernietigen, dat was Jezus’ dubbele daad.

Diaken Michel Houyoux

.
Links naar andere christelijke sites

◊ Kinderwoorddienst.nl : klik hier om het artikel te lezen  →   Vijfde zondag door het jaar B

◊ Nationale Raad voor Liturgie: klik hier om het artikel te lezen  →  5e zondag van de Veertigdagentijd (jaar B)

♥ Henk Hofman : Genezing van God!