Tweede zondag van de veertigdagentijd – Jaar B
Posté par diaconos le 24 février 2021
# De plaats van de Transfiguratie is de berg Tabor, vlakbij het meer van Tiberias # Deze plaats werd in de Byzantijnse tijd gekozen vanwege de nabijheid van Nazareth en het meer van Tiberias. Sommige exegeten situeren de gebeurtenis op de berg Hermon, omdat de evangelie-afleveringen die de gebeurtenis omlijsten, zich in deze streek afspelen. Voor de Maronieten vond de Transfiguratie plaats in de streek van Bcharré, op de Libanonberg. De berg van de Transfiguratie verwijst naar de berg Horeb en de berg Sinaï, twee symbolische plaatsen in het Oude Testament, vanwege de aanwezigheid naast Christus van Mozes en Elia, wier zending daarmee verbonden is.
De wolk waaruit de stem van de Vader komt, is een echo van de wolk die de Hebreeën omhulde tijdens de Exodus en hun doortocht door de woestijn. Het voorstel van Petrus om drie tenten op te richten, verwijst volgens sommige waarnemers ook naar de tent der samenkomst in het Oude Testament. Deze gedaanteverandering is ook een aankondiging van de « wonderbare adoptie die alle gelovigen tot zonen van God zal maken ». Zijn Transfiguratie is geen anticipatie op de Verrijzenis – wa arin zijn lichaam tot God zal worden omgevormd – maar integendeel de aanwezigheid van de Drie-enige God en de hele heilsgeschiedenis in zijn lichaam, dat voorbestemd was voor het kruis ».
Uit het evangelie van Jezus Christus volgens Marcus
Op dat ogenblik nam Jezus Petrus, Jacobus en Johannes bij zich en leidde hen alleen weg naar een hoge berg. En hij werd getransfigureerd voor hun ogen. Zijn kleren werden zo glanzend, zo wit dat niemand op aarde zo’n witheid kan verkrijgen. En Elia verscheen aan hen samen met Mozes, en zij spraken beiden met Jezus. Toen sprak Petrus en zei tot Jezus: « Rabbi, het is goed dat wij hier zijn ! Laten wij daarom drie tenten maken: één voor u, één voor Mozes en één voor Elia. »
Petrus wist niet wat hij moest zeggen, zo groot was hun angst. Een wolk kwam en bedekte hen met haar schaduw, en uit de wolk klonk een stem: « Dit is mijn geliefde Zoon, hoort Hem ! « Plotseling, toen ze om zich heen keken, zagen ze alleen Jezus met hen. Zij kwamen van de berg af, en Jezus gebood hun niemand te vertellen wat zij gezien hadden, totdat de Zoon des mensen uit de doden was opgestaan. En zij hielden vast aan deze woorden, terwijl zij zich onder elkaar afvroegen wat het betekende om uit de dood te zijn opgewekt. (Mc 9:2-10)
Licht van Christus
Als iemand naar ons lacht, verandert hun gezicht. Het is prachtig om te zien! Hoe kunnen we het niet leuk vinden om anderen te laten glimlachen ? Een medeplichtigheid treedt dan in, een gemeenschap, vrij en waar, die een glimp van geluk geeft. Jezus wordt getransfigureerd en de leerlingen, Petrus, Jacobus en Johannes zien Jezus: zijn innerlijk licht, zijn oneindige liefde, houdt nooit op uit zijn hart te vloeien… Zijn lichaam wordt erdoor bestraald. Jezus, op de berg, werd niet van buitenaf verlicht door een licht, het was Hij, in zijn lichaam, die het Licht was.
Wat is dit licht ? Het is het eigenlijke mysterie van Jezus. Elia en Mozes verschijnen in het licht. Zijn zij daar om aan de apostelen de persoon en het werk van Jezus te bevestigen ? Het buitengewone licht van Christus en de aanwezigheid van de hoogste figuren uit de geschiedenis van Israël geven de discipelen een wonderbaarlijk geluk. Dan begrijpen wij Petrus’ uitroep: « Rabbi, het is goed dat wij hier zijn. « Ze willen drie tenten bouwen… buitensporige vreugde voor Gods project dat nu ten einde loopt. (Mk 9:5)
De gedaanteverandering van de Heer maakt deel uit van de Blijde Boodschap. Als liefde regeert, verandert het wezens. Liefde die van God komt, bloeit en stimuleert. Anderzijds, zonder liefde of binnengedrongen door hartstocht, worden mensen snel gedomineerd door jaloezie, hebzucht en chronische ontevredenheid. Passie verhardt, verblindt en vertroebelt de ogen. Een blik die kwetsend en vernederend wordt, een blik die vernietigt !
De evangelist merkt op dat « hij niet wist wat hij moest zeggen, zo groot was hun angst ». Geluk of angst? Voor het mysterie van God, zijn er inderdaad deze twee gevoelens. Geluk om te begrijpen, geluk om te ontdekken, geluk om te ontvangen wat de kern is van het mysterie van God. De angst blijft echter. Petrus begrijpt niet veel op dit buitengewone moment; hij is een getuige die niets verzint.
Hij zal later schrijven: « Dit zijn geen verzonnen fabels…wij hebben hem in al zijn glans gezien, toen wij hem op de heilige berg zagen…wij hebben zelf deze stem uit de hemel horen komen, toen wij met hem op de heilige berg waren: Dit is mijn geliefde zoon, in wie Ik mijn welbehagen heb » (2e brief van Petrus, hoofdstuk 2, verzen 16 tot 18). Dit is het hart van Jezus’ persoonlijkheid, dit is de reden van deze uitstraling van heel zichzelf, de levensbron van zijn wezen: Jezus wordt bemind door zijn Vader, hij is zijn Zoon, zijn geliefde.
De Transfiguratie eindigt met een aanbeveling: zeg niets vóór de Verrijzenis. Jezus kondigt dus aan dat deze liefde, die Hem met zijn Vader verbindt, pas echt gehoord en begrepen zal worden als men het kruis gezien heeft. Dan zullen allen in staat zijn te horen, te luisteren en het eeuwige mysterie van Gods liefde voor alle mensen te ontvangen.
Opmerking Wij weten bijna niets over het leven van de apostel Petrus vanaf het Concilie van Jeruzalem in 49 na Christus (zie: Handelingen der Apostelen in hoofdstuk 15), totdat hij deze brief vanuit Rome schreef, omstreeks 64 na Christus, kort voor zijn dood.
Deaken Michel Houyoux
Links naar andere christelijke website
◊ Liturgie Kerk in Herent : klik hier om het artikel te lezen → tweede zondag in de veertigdagentijd (B)
◊ Dionysiousparochie : klik hier om het artikel te lezen → 2e zondag van de vasten, jaar B
♥ Het heelal; de engelen en onze Eeuwigheid
Laisser un commentaire