Zaterdag van de Vierde Week in de Veertigdagentijd

Is de geïncarneerd Christus nu God Zelf of de Zoon van God ?

# Jezus van Nazareth was een Jood uit Galilea, geboren tussen 7 en 5 v. Chr. Hij wekte enthousiasme en vurigheid, maar werd gewantrouwd door de politieke en religieuze autoriteiten voordat hij rond 30 n. Chr. in Jeruzalem tijdens het Joodse Pesach-feest werd gearresteerd, veroordeeld en gekruisigd, onder het bestuur van Pontius Pilatus. De aankondiging van zijn verrijzenis door zijn discipelen, die hem als de Messias herkenden en zijn verhaal en leer doorgaven, gaf geboorte aan het christendom.

Voor christenen is Jezus Christus de Zoon van God, de Messias, aangekondigd in het Oude Testament en gezonden om de mensheid te redden. In de Islam wordt Jezus van Nazareth beschouwd als een belangrijke profeet. De impact van zijn boodschap, overgebracht door de verschillende christelijke kerken, en de interpretaties waartoe deze aanleiding gaf, beïnvloedden verschillende culturen en beschavingen door de geschiedenis heen. De korte duur van zijn prediking en de weinige historische sporen die over hem bewaard zijn gebleven, zijn voornamelijk te vinden in de literatuur van het Nieuwe Testament. Wat de kwestie van Jezus van Nazareth betreft, weet de historicus dus dat hij niet in staat is te onthullen wat Jezus werkelijk gedaan of gezegd heeft.

                                                                                                                            

Uit het Evangelie van Jezus Christus volgens de Heilige Johannes

Op dat moment was Jezus aan het onderwijzen in de tempel te Jeruzalem. En het volk hoorde zijn woorden, en sommigen zeiden: « Dit is werkelijk de profeet die voorzegd was. « Anderen zeiden: « Dit is de Christus! « Maar weer anderen vroegen: « Kan de Christus uit Galilea komen? Zegt de Schrift niet dat de Christus komt uit de nakomelingen van David en uit Bethlehem, het dorp van David ? « 

Dus de menigte was verdeeld vanwege hem. Sommigen wilden hem arresteren, maar niemand raakte hem aan. De wachters keerden terug naar de overpriesters en Farizeeën, die hun vroegen: « Waarom hebben jullie hem niet binnengebracht? « De bewakers antwoordden: « Nog nooit heeft een man zo gesproken ! « 

De Farizeeërs antwoordden : « Dus ook jullie zijn op een dwaalspoor gebracht? Geloofde iemand van de leiders van het volk of de Farizeeën in hem ? Wat deze menigte betreft, die niets van de wet weet, zij zijn vervloekt ! «   Nicodemus, een van hen, die vroeger tot Jezus was gegaan, zeide tot hen: Staat onze wet toe, dat iemand geoordeeld wordt, zonder hem eerst te horen, om te weten, wat hij gedaan heeft ?  » Zij zeiden tot hem : « Komt gij ook uit Galilea? Zoek goed en je zult zien dat er nooit een profeet uit Galilea komt ! «   Toen gingen ze hun eigen weg. (Joh 7:40-53)

Samenzwering tegen Jezus

Sommigen uit de menigte zeiden : « Dit is waarlijk de profeet. »  De deurwaarders die door het Sanhedrin gestuurd waren om Jezus te grijpen, aarzelden om hun opdracht uit te voeren. Ze dachten dat ze heiligschennis pleegden door hem de handen op te leggen. Zij zochten niet eens een excuus voor het verzaken van hun plicht. Vervuld van wat zij hoorden, waren zij tevreden met dit antwoord, dat een prachtig getuigenis was van de kracht van Jezus’ woord.

Het is een krachtige toespraak, een krachtig woord dat zij spreken in hun nederigheid. Het is een karaktertrek van de waarheid om eenvoudige mensen eerder te overtuigen dan hun meesters. (Bengel)

Het Sanhedrin was bijeengekomen om de gevangene te ontvangen die de deurwaarders moesten brengen. De Farizeeën, die tot de strenge hoeders van de orthodoxie behoorden, namen het woord en noemden hun eigen mensen als de enige modellen die de deurwaarders hadden moeten navolgen. Verblind door hun trots, beweerden zij dat geen van de heersers of Farizeeën in Jezus had geloofd.

Dit was de taal van grote minachting en haat voor de onwetende menigte van de kant van de leiders. Deze vloek, die zij in hun woede over hen uitspraken, werd officieel in de vorm van de excommunicatie die werd uitgesproken tegen allen die in Jezus geloofden : « Zijn ouders zeiden dit omdat zij de Joden vreesden; want de Joden hadden al afgesproken dat als iemand Jezus als de Christus zou erkennen, hij uit de synagoge zou worden geweerd. « (Joh 9, 22)

Er was een Farizeeër aanwezig op de bijeenkomst die hun ongelijk bewees : « Ook velen van de oversten geloofden in hem, maar vanwege de Farizeeërs beleden zij het niet, uit vrees uit de synagoge te worden geweerd. « (Joh 12, 42)

Driemaal wordt in dit Evangelie melding gemaakt van Nicodemus. (Luthardt) – Vaak worden zij die buiten gevaar schuchter zijn geweest, in gevaar zelf verdedigers van de waarheid. (Bengel)

Dit woord van Johannes, « die een van hen was », gaf meer gewicht aan het getuigenis van Nicodemus en logenstrafte het woord van de Farizeeën. In plaats van de vraag van Nicodemus te beantwoorden, namen deze hartstochtelijke en verharde mannen er genoegen mee hem te beledigen, want het was voor hen een belediging om een lid van het Sanhedrin een Galileeër te noemen. En tegelijkertijd insinueerden zij dat Nicodemus sympathieën had voor Jezus de Galileeër.

Woede verblindde deze geleerde artsen, want Jona was een Galileeër, en misschien Elia en Nahum ook. Zij vergaten dat volgens Jesaja het licht van de evangelietijd vanuit Galilea scheen : « Dan zal hij naar de aarde kijken, en zie, er zal niets zijn dan moeite en duisternis en somberheid; hij zal in dikke duisternis worden teruggedreven. Maar voor de passie, waren alle argumenten goed. »

Diaken Michel Houyoux

Links naar andere christelijke websites

◊ Kerk en geloof : klik her om et artikel te lesen → Zaterdag van de vierde week in de veertigdagentijd

♥ Voor kinderen : klik her om et artikel te lesen →  vierde zondag jaar a in de veertigdagentijd

♥   Jezus Zoon van God, Zoon van de mensen