• Accueil
  • > Archives pour le Samedi 15 mai 2021

Zevende zondag van Oostertid – Jaar B

Posté par diaconos le 15 mai 2021

Laten we dus zonder schroom naderen tot de troon van de Genadige… Hebreeën 4:16

# Barmhartigheid is een vorm van medelijden met het ongeluk van anderen, waaraan het begrip vrijgevigheid, gratuite vriendelijkheid is toegevoegd. Het is een van de voornaamste plichten van de gelovige, zowel in het jodendom als in de andere monotheïstische godsdiensten. In de Abrahamitische godsdiensten is barmhartigheid een eigenschap van God. Voor alle christelijke stromingen is barmhartigheid niet aangeboren in de mens: het is een goddelijke eigenschap die de mens bezit door de liefde van God en die hem in onuitputtelijke vorm wordt bijgebracht door de heilige Geest.

Het christelijke concept van goddelijke barmhartigheid vereist dat de mens zich zo gedraagt tegenover zijn naaste door « werken van barmhartigheid » te verrichten. Er zijn zeven van zulke werken: de hongerige voeden; de dorstige te drinken geven; de naakte kleden; de vreemdeling ontvangen; de zieke verzorgen; de gevangene bezoeken; de dode begraven. De zeven werken van barmhartigheid, door Caravaggio (1607), Pio Monte della Misericordia in Napels. Deze leer vindt zijn oorsprong in verschillende passages van het Oude Testament, vooral in Deuteronomium20 , in het boek Ezechiël21 en in het boek Jesaja, vooral in hoofdstuk 58.

lwf0003web.gif

Van het Evangelie volgens Johannes

11 Van nu af aan ben Ik niet meer in de wereld; zij zijn in de wereld en Ik kom tot jullie. Heilige Vader, houd hen samen in uw naam, de naam die u mij gaf, opdat zij één zijn zoals wij één zijn. 12 Toen ik bij hen was, hield ik hen bijeen in uw naam die u mij gegeven hebt. Ik waakte over hen, en niet één hunner dwaalde af, behalve hij, die ten verderve gaat, opdat de Schrift vervuld worde.

13 En nu Ik tot u kom, zeg Ik dit in de wereld, opdat zij mijn welbehagen in hen hebben en erdoor vervuld worden. 14 Ik heb hun Uw woord gegeven, en de wereld heeft hen gehaat, omdat zij niet van de wereld zijn, gelijk Ik niet van de wereld ben. 15 Ik vraag jullie niet om hen uit de wereld te halen, maar om hen te bewaren voor de boze.

16 Zij zijn niet van de wereld, gelijk ook Ik niet van de wereld ben. 17 Heilig hen in de waarheid; Uw woord is de waarheid. 18 Gelijk Gij Mij gezonden hebt in de wereld, alzo heb Ik ook hen gezonden in de wereld. 19 En Ik heilig Mijzelf voor hen, opdat ook zij geheiligd worden in de waarheid.  » (Johannes 17, 11b-19)

De zonde heeft de mensen verdeeld en hen gescheiden van God

 « Behoud hen en breng hen in de eeuwige eenheid van de Vader en de Zoon ! « Dit was het grote doel van Jezus’ gebed voor de discipelen. Alvorens om deze genade te vragen heeft Jezus hun diepe behoefte daaraan te kennen gegeven, want hij zou hen verlaten en hen zonder Hem achterlaten in deze wereld, de vijand van God en zijn koninkrijk, waar zij bij iedere bocht nieuwe gevaren tegenkomen.

Jezus is niet meer bij hen in de wereld om hen te beschermen, en Hij is nog niet bij God om hen te beschermen in de schoot van zijn hemelse heerlijkheid. Er is een pijnlijk interval waarin Zijn Vader hiermee moet omgaan. (Godet)

Heilige Vader, zei Jezus, met het diepe besef dat de heiligheid van God, zijn eeuwige waarheid, zijn onveranderlijke liefde, het absolute tegendeel is van de valsheid en het bederf die in de wereld heersen, en waarvan God de Zijnen wil behoeden door hen door zijn Geest deelgenoot te maken van die heiligheid. Bewaar hen in Uw naam: Deze naam is de uitdrukking van alle volmaaktheden die God ten gunste van hen zal ontvouwen, om hen te behoeden voor het kwade.

In zijn trouw beloofde hij hen te bewaren tot het einde. Het hoogste doel van deze vurige smeekbede was, dat de discipelen, alle discipelen van Jezus, gebracht zouden worden in die heilige eenheid van leven en goddelijke liefde, welke die is van de Vader en de Zoon.

De zonde verdeelde de mensheid en scheidde haar van God, haar centrum en band; het werk en de heerlijkheid van de verlossing door Jezus Christus is onze mensheid te verheffen tot de eenheid die de Zoon bezit met de Vader. Jezus laat ons kennismaken met deze eenheid door ons de Geest van liefde mee te delen die Hem met de Vader verenigt, en in deze diepe zin is de kennis van de Vader en de Zoon het eeuwige leven.

Zoon des verderfs verwijst naar de antichrist, van wie Judas het symbool en de voorloper was: wat deze laatste deed tegen de persoon van Jezus, beproefde hij tegen zijn koninkrijk. Indien het verraad van Judas het onderwerp was van een goddelijke voorspelling, betekent dit niet dat deze misdaad geen vrije daad van zijn wil was, en dat hij er niet de gehele verantwoordelijkheid voor zou moeten dragen. Toen het kwaad eenmaal in zijn hart leefde, richtte God de gevolgen ervan zo, dat, volgens Zijn ondoorgrondelijke wijsheid, de redding van de wereld het gevolg was.

Niets toont Judas’ vrijheid en verantwoordelijkheid beter aan dan de talrijke waarschuwingen die Jezus hem tot op het laatste ogenblik gaf om hem van zijn dwaling af te brengen en hem te redden. Als deze discipel naar hen had geluisterd en berouw had getoond, zou hij vergeven zijn, zelfs na zijn misdaad.

Er is niemand die na het begaan van een slechte daad niet tegen zichzelf moet zeggen: « Ik had het kunnen voorkomen als ik gewild had ». Judas, ondanks het mysterie van zijn bestaan, was geen uitzondering. Het goddelijk woord dat Jezus aan zijn discipelen gaf, scheidde hen af van de wereld en het verderf dat daarin heerste, en daarom haatte de wereld hen, vandaar de dringende noodzaak hen te bewaken, te behoeden voor het kwade.

Jezus vroeg niet dat zij uit de wereld zouden worden weggenomen om te worden opgenomen in de heerlijkheid waarin Jezus is binnengegaan, want zij hadden hun werk in deze wereld te doen; maar wat Hij van God vroeg was dat zij zouden worden behoed voor het kwade en daarna geheiligd.

Voor de tweede maal legde Jezus God deze overweging voor, dat zij niet van de wereld waren, als een reden voor de genade die Hij vroeg. Met welke liefde en neerbuigendheid stelde Jezus zijn discipelen gelijk aan zichzelf, als niet van de wereld! Zijn naastenliefde bedekte wat er van de wereld in hen overbleef ; hij zag het bij voorbaat vernietigd door het woord dat hij hun gaf. Hij keek alleen naar de gaven van zijn genade, en vergat wat er in hen tegenstond.

Ter ondersteuning van dit verzoek gaf Jezus ook twee gewichtige redenen : « Heilig hen ! «   Het eerste is dat Hij hen de wereld in zond, die vol verzoekingen en lijden voor hen was, en het tweede is dat Hijzelf het grote werk deed dat nodig was voor hun heiliging.

De oudtestamentische offers boden het idee van heiligheid in type en symbool ; Jezus’ offer bracht het daadwerkelijk voort in allen die zich bij Hem aansloten in levende gemeenschap. Jezus voegde eraan toe: opdat ook zij geheiligd zouden worden in waarheid, waarlijk, volkomen

Diaken Michel Houyoux

Links naar andere christelijke websites

◊  Hagenpreken : klik hier om het artikel te lesen → Preek op de zevende zondag van Pasen, jaar B 

◊  Zingt Jubilate (Belgïe)  : klik hier om het artikel te lesen →7e Paaszondag – B

  De ware aard van God – Dood voor de zonde

Image de prévisualisation YouTube

Publié dans La messe du dimanche, Religion, Temps de l'Avent | Pas de Commentaire »

 

Passion Templiers |
CITATIONS de Benoît XVI |
La pastorale Vauban |
Unblog.fr | Annuaire | Signaler un abus | chrifsossi
| La Mosquée de Méru
| Une Paroisse virtuelle en F...