Maria Hemelvaart

# De tenhemelopneming van Maria, in de oosterse traditie de Ontslapenis genoemd, is de orthodoxe en katholieke religieuze overtuiging dat de Maagd Maria, de moeder van Jezus, niet is gestorven zoals alle anderen, maar rechtstreeks is binnengegaan in de heerlijkheid van God (wat gewoonlijk wordt vertaald als « opstijgen naar de hemel »). De door de paus gebruikte uitdrukking « nadat zij haar aardse leven had voltooid » laat de vraag open of de Maagd Maria vóór haar hemelvaart is gestorven of dat zij vóór haar dood is opgestaan.

. Dit geloof heeft geen bijbelse basis, maar is zeer oud in de traditie van zowel de Oosterse als de Westerse Kerken (en wordt liturgisch gevierd sinds de 8e eeuw) en werd gedefinieerd als een religieus dogma (d.w.z. een waarheid van het christelijk geloof) in de Apostolische Constitutie Munificentissimus Deus van Pius XII in 1950. Het is de eerste en tot dusver enige verklaring waarin een beroep wordt gedaan op de pauselijke onfeilbaarheid na de afkondiging van de onfeilbaarheid door het Eerste Vaticaans Concilie.

Hoewel de Oosterse Kerken hetzelfde geloof in de Assumptie delen, hebben zij de Dormition nooit dogmatisch willen definiëren. In de katholieke kerk wordt de Assumptie op 15 augustus op plechtige wijze liturgisch gevierd, vaak met religieuze processies. In de Anglicaanse kalender werd het feest van Maria Hemelvaart in 1549 afgeschaft, maar 15 augustus bleef het hoofdfeest van de Maagd Maria (zonder verwijzing naar haar Hemelvaart).

15 augustus zou de datum zijn waarop de eerste kerk, gewijd aan Maria, « Moeder van Jezus, Zoon van God », in Jeruzalem werd ingewijd, in de vijfde eeuw na het Concilie van Efeze (431). Voordat het een dogma werd, was de tenhemelopneming van Maria een geloof dat gebaseerd was op patristische traditie en niet op een bijbelse basis die door de vroege Kerk werd erkend. In feite is er geen tekst in het Nieuwe Testament die het einde van Maria vermeldt, en apocriefe teksten en legenden vulden de leemte op.

In 373 [AD] vermeldt de heilige Ephrem het idee dat het lichaam van Maria intact bleef na haar dood, d.w.z. onaangetast door de  » onreinheid  » van de dood (aangezien de Torah  » een Torah van het leven  » is, worden de dood en zij die hem dragen als onrein beschouwd). In de vierde eeuw testte Epiphanius van Salamis verschillende hypothesen over wat er met Maria gebeurde aan het einde van haar leven. Hij concludeert dat het onmogelijk is te zeggen, maar laat de mogelijkheid open dat sommige heterodoxe kringen meer wisten, naar zijn mening. Aangezien er reeds in de vijfde eeuw een schriftelijke overlevering bestaat, dateert het waarschijnlijk uit de vierde eeuw. In het Westen is Gregorius van Tours de eerste die het vermeldt aan het eind van de zesde eeuw.  Hij baseert zich blijkbaar op een corpus van apocriefe teksten die gegroepeerd zijn onder de naam Transitus Mariæ en die over het algemeen worden toegeschreven aan de vijfde eeuw.

Zij brachten de ark van God en plaatsten die in het midden van de tent die David voor hen had klaargemaakt

Uit het eerste boek van Kronieken

-In die dagen verzamelde David heel Israël in Jeruzalem om de ark van de Heer naar de daarvoor bestemde plaats te brengen. Hij verzamelde de zonen van Aaron en de Levieten. De Levieten droegen de ark van God met stokken op hun schouders, zoals Mozes had bevolen, naar het woord van de Here. David beval de leiders van de Levieten om hun broeders, de zangers, te verzamelen met hun instrumenten, harpen, lieren en cimbalen, om een luide vreugdekreet te laten klinken.

Toen brachten zij de ark van God en plaatsten die in het midden van de tent die David voor hen had opgericht. Daarna brachten zij brandoffers en dankoffers voor God. Toen David klaar was met de brandoffers en de dankoffers, zegende hij het volk in de naam des Heren. ( 1. Ch. 15,3-4.15-16; 16,1-2) worden.

Volgens een van de bijbelse overleveringen was de Ark des Verbonds gemaakt van acaciahout, van binnen en van buiten bedekt met zuiver goud en rondom afgezet met goud. Hij was twee en een halve el lang, anderhalve el breed en anderhalve el hoog. Het had vier voeten, op de top waarvan vier gouden ringen waren. Met goud beklede stokken van acaciahout werden door de ringen gestoken om ze te ondersteunen.

De Ark des Verbonds

De Ark van het Verbond (in het Hebreeuws אֲרוֹן הָעֵדוּת, Aron ha’Edout, « Ark van het Getuigenis ») is de kist die volgens de Bijbel de Tafelen van de Wet (tien geboden) bevat die aan Mozes op de berg Sinaï zijn gegeven1. Het is een langwerpige houten kist bedekt met goud. Het verzoendeksel met de twee cherubs erop, dat het deksel vormt, wordt beschouwd als de troon, de aardse woonplaats van YHWH (Exodus 25:22). Toen de tabernakel voltooid was, werd de ark in het Heilige der Heiligen geplaatst, het meest centrale deel van Salomo’s Tempel. (1 Koningen 8:1-8).De Ark van het Verbond (Hebreeuws אֲרוֹן הָעֵדוּת, Aron ha’Edout,  » Ark van het Getuigenis  » ) is de kist die volgens de Bijbel de Tafelen van de Wet (Tien Geboden) bevat die aan Mozes op de berg Sinaï zijn gegeven.

Het is een langwerpig houten kistje bedekt met goud. Het verzoendeksel met de twee cherubs erop, dat het deksel vormt, wordt beschouwd als de troon, de aardse woonplaats van YHWH (Exodus 25:22). Toen de tabernakel voltooid was, werd de ark in het Heilige der Heiligen geplaatst, het centrale deel van Salomo’s tempel. (Daarop was een deksel (verzoendeksel) van zuiver goud, twee en een halve el lang en anderhalve el breed. Aan weerszijden van het deksel waren twee gouden cherubijnen, die hun vleugels omhoog spreidden om hun borst te bedekken en hun gezichten naar elkaar toekeerden. De Ark des Verbonds, de ringen, de palen, het verzoendeksel en de twee cherubs werden door Besel gemaakt volgens deze voorstelling. Hij was de voornaamste bouwer van de tabernakel en werd door God rechtstreeks naar Mozes gezonden.

Zijn naam komt voor in de genealogische lijsten in Kronieken. Hij wordt daar genoemd als de zoon van Uri (Genesis 31:1), die op zijn beurt een zoon is van Hur uit de stam van Juda. In de pinksterbeweging wordt hij beschouwd als een van de eersten aan wie een manifestatie van de heilige Geest plaatsvond. Als wij ons beperken tot de bijbelse teksten volgens de canon van de Hebreeuwse Schrift, lijkt het erop dat de Ark, na vele jaren in Salomo’s tempel te hebben gelegen, gewoon is verdwenen.

Pompeius, een Romeins generaal, getuigde dat er geen Ark meer was in de Tweede Tempel. Hij vond het Heilige der Heiligen helemaal leeg. Een grote verscheidenheid van hypothesen werd naar voren gebracht: Sommigen dachten dat de Ark ergens door de priesters was verborgen, in een van de ondergrondse gangen van de Tempelberg of op een andere plaats, die zij geheim hielden tot de juiste tijd voor zijn wederverschijning, toen de Derde Tempel werd gebouwd.

Zijn naam komt voor in de genealogische lijsten van Kronieken. Hij wordt daar genoemd als de zoon van Uri (Genesis 31, 1), die op zijn beurt een zoon is van Hur uit de stam van Juda. In de pinksterbeweging wordt hij beschouwd als een van de eersten aan wie een manifestatie van de heilige Geest plaatsvond. Als wij ons beperken tot de bijbelse teksten volgens de canon van de Hebreeuwse Schrift, lijkt het erop dat de Ark, na vele jaren in Salomo’s tempel te hebben gelegen, gewoon is verdwenen.

Pompeius, een Romeins generaal, getuigde dat er geen Ark meer was in de Tweede Tempel. Hij vond het Heilige der Heiligen helemaal leeg. Een grote verscheidenheid van hypothesen werd naar voren gebracht: Sommigen dachten dat de Ark door de priesters ergens was verborgen, in een van de ondergrondse gangen van de Tempelberg, of op een andere plaats, die zij geheim hielden tot het juiste moment voor zijn wederverschijning, toen de Derde Tempel werd gebouwd.

Diaken Michel Houyoux

Links naar andere christelijke websites

◊  Elisabeth : klik hier om het artikel te lesen →   Geloof en gezondheid

◊  RKdocumenten : klik hier om het artikel te lesen → Maria in het leven van de Kerk – diverse

♥  Maria Hemelvaart overweging 15 augustus