Saturday of the twenty-fifth week in Ordinary Time – Year B

The Son of Man is going to be delivered into the hands of men

# The Son of Man is an eschatological figure in use in Judaic apocalyptic circles from the post-exilic period. This expression appears in the Book of Daniel. In the Gospels, it is the title most often used by Jesus when he speaks of himself. The interpretations to which it has given rise in Christianity have shifted the original meaning to the humanity of Jesus.

Summary The earliest evidence of this is found in the seventh chapter of the Book of Daniel, dated to the persecution of Antiochus Epiphanes, shortly before the Maccabean revolt (c. 160 BC). Already in Ezekiel, God addresses the prophet several times as « Son of Man », but no esoteric meaning is attached to the expression here. « I looked in the night visions, and behold, there came upon thy clouds as it were a Son of man; and he came to the old man, and they brought him near before him.

And there was given to him dominion, glory and kingdom, and all peoples, nations and languages served him. His dominion is an eternal dominion that shall not pass away, and his kingdom shall never be destroyed. (Daniel, 7:13,14 In Christianity: there are over eighty passages in the New Testament where Jesus of Nazareth calls himself ‘Son of Man’ (which is equivalent to ‘Son of Adam’).

He added, « The Son of Man must suffer many things, be rejected by the elders, the chief priests and the scribes, be put to death and be raised on the third day. Whoever is ashamed of me and my words, the Son of Man will be ashamed of him when he comes in his glory and that of the Father and the holy angels. (Luke 9:22 and 26 According to the first verse of the third chapter of the Book of Malachi, the eschatological coming of God is to be manifested by that of a final messenger.

The Jewish tradition expected Elijah to return, the Christian tradition entrusts this messenger role to John the Baptist. The Formgeschichte method proves that we can only go back as far as the testimonies and confessions of faith of the first Christians about Jesus. The early Christians identified the « Son of Man » with the glorious Christ whose parousia they expected. This early Christology was therefore attributed to the Hellenists: Jesus, the crucified one, was enthroned in Heaven as the Son of Man and will (soon) manifest himself as such through his eschatological coming. This theme is found in Revelation. In later Christian theology, the title « Son of Man » was understood to refer to Jesus’ humanity, not his divinity.

From the Gospel of Luke

43 And all were amazed at the greatness of God. When everyone was in awe of all he was doing, Jesus said to his disciples, 44 « Open your ears to what I am telling you now: the Son of Man is going to be delivered into the hands of men. » 45 But the disciples did not understand this word; it was veiled from them, so that they did not perceive its meaning, and they were afraid to ask him about it. » (Lk 9:43b-45)

Humility and tolerance

Jesus insisted to his disciples that he had to be handed over. They did not understand and were afraid to question him. They wondered which of them would be the greatest. Jesus presented them with a little child and said that whoever received this child received him and God. The smallest is the greatest. John confessed that the disciples prevented a man from casting out demons in Jesus’ name because he was not one of them. Jesus said that they should not have prevented him, because he who is not against them is for them.

All the miracles of Jesus, having a charitable purpose, were works of both power and love, and were a manifestation of these two divine perfections. for you, my disciples, who must distinguish yourselves from the multitude and not share their carnal enthusiasm at the very moment when all were in admiration of what he did. Luke thus placed this prediction of Jesus’ sufferings in immediate connection with what preceded ; Matthew and Mark made it coincide with Jesus’ return to Galilee.

He who had just revealed with as much power as love the greatness of God delivered into the hands of men ! What a contrast ! What proof that his sacrifice was perfectly voluntary! The word of the cross is always a mystery to us, if it is not folly or scandal. The disciples did not understand it, but it was hidden from them by a dispensation of God, so that they did not understand it.

Their ignorance was not purely intellectual, it had moral causes ; they understood Jesus’ words enough to be very saddened by them, but in their fear of suffering, they were afraid to ask him about it. If they had had the courage to question him, Jesus would have instructed them more fully.

Deacon Michel Houyoux

Links to other Christian websites

◊  Catholic News Agnency : click here to read the paper→ Saturday of the Twenty-fifth Week in Ordinary Time

◊ USCCB  : click here to read the paper→ Saturday of the Twenty-Fifth Week in Ordinary Time |

♥  15 steps of Humility by St. Mother Teresa

Zesentwintigste Zondag in de Gewone Tijd – Jaar B

Hij die niet tegen ons is, is voor ons.

# « Of je bent met ons, of je bent tegen ons » is de minimalistische versie van een zin die bedoeld is om een situatie te polariseren en van de gesprekspartners een manicheïstisch antwoord te eisen, waardoor ze bondgenoten of vijanden worden. De uitspraak kan soms worden geïnterpreteerd als een vals dilemma, wat een erkende denkfout is. Het kan echter ook worden opgevat als een verklaring die de overtuigingen van de afzender aangeeft, hetgeen erop zou wijzen dat de afzender een waarneming doet en niet een logische conclusie.

Het wordt soms ook geïnterpreteerd als een spraakhandeling. Sommigen zien het als een overredingsmethode om anderen partij te doen kiezen in een conflict dat niet de luxe van neutraliteit kent. In het Nieuwe Testament van de Bijbel zegt Jezus : « Wie niet met mij is, is tegen mij, en wie niet met mij verzamelt, verstrooit » (Mattheüs 12:30), maar ook: « Wie niet tegen u is, is voor u » (Lucas 9:50; Marcus 9:40). De zin is inhoudelijk uitgesproken door vele leiders uit de twintigste eeuw, zoals Benito Mussolini, Hillary Clinton en George W. Bush.

Uit het evangelie van Marcus

38 Johannes, een van de Twaalf, zei tot Jezus : « Meester, wij hebben iemand gezien die in uw naam demonen uitdreef ; wij hebben hem tegengehouden, want hij is niet een van onze volgelingen. 39 Jezus antwoordde: Verhindert hem niet, want wie in mijn naam een wonder doet, kan niet dadelijk daarna kwaad van mij spreken; 40 wie niet tegen ons is, is voor ons.

41 En wie u een beker water geeft in naam van uw toebehoren aan Christus, amen, ik zeg u, hij zal niet onbeloond blijven. 42 « Wie voor een van de kleinen die in mij geloven een struikelblok is, die kan maar beter een van deze molenstenen om zijn hals gebonden krijgen en in zee geworpen worden.

43 En als uw hand u doet vallen, houw hem dan af. Het is beter voor u het eeuwige leven binnen te gaan met één hand, dan met beide handen naar de hel te gaan, waar het vuur niet wordt gedoofd.

Wie niet tegen ons is, is voor ons.

Johannes zei tot Jezus : « Meester, wij hebben gezien dat iemand in uw naam demonen uitdreef, die ons niet volgt, en wij hebben hem tegengehouden omdat hij ons niet volgt. Matteüs en Lucas leggen een nauw verband tussen de vorige instructie en de belijdenis van Johannes. Toen Jezus sprak over het ontvangen van een van deze kleinen in zijn naam, gaf dat aanleiding tot een scrupule in Johannes over een man die demonen uitdreef in Jezus’ naam.

Maar deze man, voegde Johannes er aan toe : volgde ons niet, hij deed zijn werk apart, en wij verhinderden hem dat alleen omdat hij ons niet volgde. Dit herhaalde woord toont aan dat dit het grote bezwaar van Johannes was tegen de activiteit van deze man. Deze fout werd door christenen vaker gemaakt dan welke andere ook, en vaker in omstandigheden waarin zij veel minder te verontschuldigen was.

Maar Jezus zeide : « Hindert hem niet ; want niemand, die in mijne naam een wonder verricht, kan dadelijk daarna kwaad van mij spreken. (Mc 9, 39)  » Jezus gaf toe, dat deze man in zijn naam een wonder had gedaan, door zijn vertrouwen op hem en op God te stellen, waaruit hij concludeerde, dat deze eerste graad van geloof en ijver voor het goede hem verder zou voeren, hem tot zichzelf zou brengen, en dat het daarom noodzakelijk was, dat men zich ervoor hoedde dit te verhinderen.

Jezus zei : « Het is de naastenliefde die op alles hoopt ». Laten wij de geringste kiem van geloof en godsdienstig leven eerbiedigen, zelfs bij mensen die niet de godsdienstige gewoonten van de christenen hebben aangenomen en zich niet bij de Kerk hebben aangesloten. Jezus’ invloed reikte veel verder dan de kring van zijn directe volgelingen en aanhangers.

« Wie niet tegen ons is, is voor ons. » Deze man was niet tegen Jezus en zijn discipelen, want hij dreef demonen uit in de naam van Jezus ; hij neigde naar Jezus en begon dicht bij Hem te komen ; hij raakte volledig aan Hem gehecht, want men kon niet neutraal blijven in de tegenwoordigheid van Jezus. Hoe voorzichtig waren de discipelen om deze goede beweging te stoppen door hun overhaaste en onverdraagzame tussenkomst !

In een andere omstandigheid sprak Jezus een woord dat het tegendeel lijkt van dit woord, maar dat de andere kant van dezelfde waarheid uitdrukt : « Wie niet met Mij is, is tegen Mij » (Mt 12, 30).  Jezus doet deze uitspraak in verband met de Joodse exorcisten, die blijkbaar met hetzelfde werk bezig waren als hij: het bestrijden van Satan. Maar omdat zij dit deden in een geheel andere geest dan de zijne, zou dit intieme verschil hen tot openlijke vijandigheid brengen.

Evenzeer is het waar, dat iemand die met onze zaak sympathiseert, ook al behoort hij uiterlijk tot onze tegenstanders, door ons moet worden behandeld als een toekomstige medewerker, evenzeer is het waar, dat iemand die uiterlijk tot hetzelfde kamp behoort als wij, maar werkt in een geest die tegengesteld is aan de onze, moet worden beschouwd als een echte tegenstander. (Godet)

Jezus zei : « Wie u in mijn naam een beker water te drinken geeft, omdat u van Christus bent, voorwaar, Ik zeg u: hij zal zijn loon niet verliezen. (Mc 9,41) » En wie een van deze kleinen, die in Mij geloven, beledigt, die kan beter een molensteen om zijn hals hangen en in zee geworpen worden. Jezus keerde terug tot de gedachte die hij had uitgesproken toen hij door Johannes werd onderbroken. De kleinen, de zwakken, moeten met zulk een liefde ontvangen worden ; wat is de zonde van hem, die hen schandaliseert !

« En indien uw hand u doet vallen, houw haar af ; het is beter voor u met één hand het leven binnen te gaan, dan twee handen te hebben en naar de hel te gaan, naar het vuur dat niet zal worden geblust » (Mc 9,43) Markus voegt daaraan toe : « …naar het vuur dat niet zal worden geblust, een angstwekkend beeld van moreel lijden zonder hoop. Waar hun worm niet sterft en het vuur niet uitgeblust wordt : deze verschrikkelijke beelden van een worm die niet sterft, van een vuur dat niet uitgeblust wordt, zijn ontleend aan Jesaja 66, 24.

Diaken Michel Houyoux

Links naar andere christelijke websites

◊  Kerk in Herent Belgïe) : klik hier om het artikel te lesen → Zesentwintigste zondag door het jaar (B)

◊ Zingt Jubilate (Belgïe)  : klik hier om het artikel te lesen → 26e zondag door het jaar  B

John Edens bijbelstudie : « Drijft VASTEN nou echt DEMONEN uit ? «