Donderdag van de negenentwintigste week van de gewone tijd – oneven jaar

# Volgens de Griekse mythologie stal Prometheus het vuur van de goden om het aan de mensen te geven. Als straf werd hij opgehangen aan een rots en elke avond kwam de adelaar Ethon zijn lever eruit eten die elke ochtend weer aangroeide. Zie ook Hephaestus, Noordse mythologie . Een door de eeuwen heen populair beeld in de Bijbelse iconografie van het verhaal in Genesis 4 over Kaïn en Abel, zoals onder meer in het schilderij De bewening van Abel uit 1623 van Pieter Lastman, toont wel dat de broers een offer met vuur brengen, waarvan de recht opstijgende rook dan Gods goedkeuring van het offer van Abel zou betekenen, maar in de tekst zelf is sprake van noch vuur noch rook.Vuur staat symbool voor geestdrift en hartstocht (het vuur van de liefde) en tevens voor zuiverheid (het heilig vuur).

x

Christendom : In de Bijbel staat vuur symbool voor de nabijheid van God. Op Pinksteren (Handelingen van de Apostelen 2:1-13) stortte de Heilige Geest zich uit over de gelovigen: « Op hun hoofden vertoonden zich tongen als van vuur ». En in het Oude Testament toont God zich aan Mozes middels een brandende struik: « Mozes zag dat de struik in brand stond en toch niet door het vuur werd verteerd » (Exodus 3:2). De Griekse wijsgeer Herakleitos beschouwde vuur als het oerelement waar alles uit was voortgekomen. Empedocles nam aan dat vuur een van de vier elementen was, naast aarde, lucht en water. In de Oosterse filosofie die we kennen in praktische toepassingen als shiatsu, feng shui, macrobiotiek en acupunctuur wordt uitgegaan van vijf elementen of transformatiefases namelijk hout, vuur, aarde, metaal en water die elkaar voeden en in toom houden. Volgens de Griekse mythologie stal Prometheus het vuur van de goden om het aan de mensen te geven.

x

Als straf werd hij opgehangen aan een rots en elke avond kwam de adelaar Ethon zijn lever eruit eten die elke ochtend weer aangroeide. Zie ook Hephaestus, Noordse mythologie, Loki, Nodfyr, Vestaalse maagden. In het boek Genesis in de Bijbel wordt niet vermeld hoe de mens aan het vuur gekomen is. Een door de eeuwen heen populair beeld in de Bijbelse iconografie van het verhaal in Genesis 4 over Kaïn en Abel, zoals onder meer in het schilderij De bewening van Abel uit 1623 van Pieter Lastman, toont wel dat de broers een offer met vuur brengen, waarvan de recht opstijgende rook dan Gods goedkeuring van het offer van Abel zou betekenen, maar in de tekst zelf is sprake van noch vuur noch rook. In de Bijbel staat vuur symbool voor de nabijheid van God. Op Pinksteren (Handelingen van de Apostelen 2:1-13) stortte de Heilige Geest zich uit over de gelovigen: « Op hun hoofden vertoonden zich tongen als van vuur ». En in het Oude Testament toont God zich aan Mozes middels een brandende struik: « Mozes zag dat de struik in brand stond en toch niet door het vuur werd verteerd » (Exodus 3:2). Volgens de bijbel bevindt er zich in de hel een onuitblusbaar vuur (Mc. 9, 43).

Ik ben gekomen om een vuur op de aarde te werpen

# Marc Rastoin werd geboren op 30 april 1967. Hij is de zoon van Jean Rastoin (1932-2009), ingenieur, en Jacqueline Rastoin (1934-2008), vertaalster en essayiste, en de broer van Cécile Rastoin, uit het karmelietenklooster van Montmartre. Marc Rastoin is in 1988 afgestudeerd aan het Institut d’études politiques de Paris en heeft in 1999 onder leiding van Paul Beauchamp een graad in de theologie behaald. Op 14 oktober 2002 verdedigde hij zijn proefschrift in de bijbelse theologie aan de Pauselijke Stedelijke Universiteit van Rome onder leiding van de jezuïet Jean-Noël Aletti.

Zijn proefschrift ging over de manier waarop Paulus in de brief aan de Galaten zijn betoog opbouwde, zowel voor Joden die vertrouwd waren met de Schriften als voor Grieken die getraind waren in retorica en filosofie. Het jaar daarop publiceerde hij zijn proefschrift, dat goed werd ontvangen. Jean-Pierre Lémonon heeft enkele bedenkingen geuit die geen afbreuk doen aan de grote verdienste van het werk, dat een betere doordringing in de Paulinische wereld mogelijk maakt. Na dit proefschrift werd Marc Rastoin naar het Centre Sèvres – Facultés jésuites de Paris gestuurd, waar hij de bijbel onderwees opdat iedereen de rijkdom van de Schrift zou ontdekken.

Hij is ook geïnteresseerd in cinema en hedendaagse literatuur. Hij was gepassioneerd door geschiedenis, maar ook door het jodendom en de joodse lezing van de Schriften. Sinds 2007 doceert hij ook aan het Pauselijk Bijbels Instituut in Rome (inleiding tot Paulus en de synoptische evangeliën). Hij was geïnteresseerd in exegetisch onderzoek naar Paulus en in alles wat verband hield met het onderzoek naar de historische Jezus en de manier waarop deze zijn messiaanse zending begreep. Hij was ook geïnteresseerd in de theologie van de evangelist Lucas en in de joods-christelijke dialoog.

Van 2002 tot 2015 was hij lid van het pastoraal team van de kerk van Sint-Ignatius in Parijs, waar hij voorstellen voor echtparen animeerde en deelnam aan de catechese van kinderen. Op 5 november 2014 werd hij benoemd tot adviseur voor de betrekkingen met het jodendom bij de pater-generaal van de Sociëteit van Jezus, ter vervanging van pater Jean-Pierre Sonnet (hoogleraar aan het Gregoriaans).

Hij is ook geïnteresseerd in cinema en hedendaagse literatuur. Hij was gepassioneerd door geschiedenis, maar ook door het jodendom en de joodse lezing van de Schriften. Sinds 2007 doceert hij ook aan het Pauselijk Bijbels Instituut in Rome (inleiding tot Paulus en de synoptische evangeliën). Hij was geïnteresseerd in exegetisch onderzoek naar Paulus en in alles wat verband hield met het onderzoek naar de historische Jezus en de manier waarop deze zijn messiaanse zending begreep. Hij was ook geïnteresseerd in de theologie van de evangelist Lucas en in de joods-christelijke dialoog.

Van 2002 tot 2015 was hij lid van het pastoraal team van de kerk van Sint-Ignatius in Parijs, waar hij voorstellen voor echtparen animeerde en deelnam aan de catechese van kinderen. Op 5 november 2014 werd hij benoemd tot adviseur voor de betrekkingen met het jodendom bij de pater-generaal van de Sociëteit van Jezus, ter vervanging van pater Jean-Pierre Sonnet (hoogleraar aan het Gregoriaans).

Maar zouden wij dan begrijpen dat hij zo vurig verlangde dat dit vuur zou worden ontstoken en dat hij de grote en pijnlijke gedachte van zijn lijden en dood inbracht? Maar waarom zou men daarin niet het nieuwe leven zien van het geloof, van de liefde, van de ijver, waarvan Jezus de bron opende en waarvan de verslindende kracht was om alles te verbranden, te zuiveren of te verteren wat aan zijn werking werd blootgesteld? Deze goddelijke actie veroorzaakte verdeeldheid en strijd tussen degenen die erdoor beïnvloed werden en degenen die het uit ongeloof verwierpen. Jezus legde uit hoe deze verdeeldheid zich zal voordoen in het praktische leven en zelfs in het gezin.

 Uit het Evangelie volgens Lucas

49 Ik ben gekomen om een vuur op aarde te brengen, en hoe zou ik wensen dat het al aangestoken was! 50 Ik moet gedoopt worden, en hoe angstig ben ik tot het gebeurd is! 51 Denken jullie dat ik gekomen ben om vrede op aarde te brengen? Nee, ik zeg je, eerder verdeeldheid. 52 Want van nu af aan zullen vijf personen van eenzelfde familie verdeeld zijn: drie tegen twee en twee tegen drie; 53 zij zullen verdeeld zijn: de vader tegen de zoon en de zoon tegen de vader, de moeder tegen de dochter en de dochter tegen de moeder, de schoonmoeder tegen de schoondochter en de schoondochter tegen de schoonmoeder. » (Lc 12, :49-53)

Ik ben gekomen om een vuur op de aarde te werpen

« Ik ben gekomen om een vuur op de aarde te werpen, en wat heb ik te verlangen, als het al is aangestoken? » (Lc 12, 49) De uitleggers hebben veel moeite gedaan om een verband te vinden tussen dit gedeelte van de toespraak en het gedeelte dat eraan voorafgaat. Ik ben gekomen; deze uitdrukking, veelvuldig in Johannes, wordt dus ook in de synoptici gevonden ; Jezus gebruikte haar in het bewustzijn van zijn voorbestaan. Wat is dit vuur dat hij op de aarde kwam werpen, waar het vóór hem niet bestond, waar het zonder hem nooit zou zijn aangestoken ? Volgens vele exegeten is dit vuur niets anders dan de beroering van de geesten en de verdeeldheid waarover Jezus sprak.

Maar zouden wij dan begrijpen dat hij zo vurig verlangde dat dit vuur zou worden ontstoken en dat hij de grote en pijnlijke gedachte van zijn lijden en dood inbracht  ? Maar waarom zou men daarin niet het nieuwe leven zien van het geloof, van de liefde, van de ijver, waarvan Jezus de bron opende en waarvan de verslindende kracht was om alles te verbranden, te zuiveren of te verteren wat aan zijn werking werd blootgesteld? Deze goddelijke actie veroorzaakte verdeeldheid en strijd tussen degenen die erdoor beïnvloed werden en degenen die het uit ongeloof verwierpen. Jezus legde uit hoe deze verdeeldheid zich zal voordoen in het praktische leven en zelfs in het gezin.

Diaken Michel Houyoux

Links naar andere christelijke plaatsen

◊  De doop met vuur : klik hier om het artikel te lesen →  Wat is de doop met vuur ?

◊ Chri stelijk geloven in Nerdeland  : klik hier om het artikel te lesen →  Vuur ben ik komen werpen

♥ Henk van Zon : « Heb geen angst, want God zegt, Vrees niet, want Ik ben met u ! »

Jeudi de la vingt- neuvième Semaine du Temps Ordinaire — Année Impaire

# Marc Rastoin est né le 30 avril 1967. Il est le fils de Jean Rastoin (1932-2009), ingénieur, et de Jacqueline Rastoin (1934-2008), traductrice et essayiste et le frère de Cécile Rastoin, du carmel de Montmartre. Diplômé de l’Institut d’études politiques de Paris en 1988, Marc Rastoin est licencié en théologie en 1999 sous la direction de Paul Beauchamp. Le 14 octobre 2002, il soutient sa thèse en théologie biblique à l’Université pontificale urbanienne de Rome sous la direction du jésuite Jean-Noël Aletti.

x

Sa thèse porte sur la façon dont saint Paul, dans la lettre aux Galates, a su construire son argumentation, aussi bien à l’adresse des juifs familiers des Écritures que des Grecs formés à la rhétorique et à la philosophie. L’année suivante, il publia sa thèse qui fut bien accueillie. Jean-Pierre Lémonon émit quelques réserves qui n’enlevèrent rien au grand mérite de l’ouvrage qui permit de mieux pénétrer dans l’univers paulinien ». À la suite de cette thèse, Marc Rastoin fut envoyé au Centre Sèvres – Facultés jésuites de Paris, où il enseigna la Bible afin que tous puissent découvrir les richesses des Écritures».

x

Il s’intéresse aussi au cinéma et à la littérature contemporaine. Il fut passionné par l’histoire ainsi que par le judaïsme et la lecture juive des Écritures. Depuis 2007, il enseigna également, à l’Institut biblique pontifical de Rome (introduction à saint Paul ou aux évangiles synoptiques). Il s’intéressa aux recherches exégétiques sur saint Paul ainsi qu’à tout ce qui touche à la recherche sur le Jésus de l’histoire et la façon dont il eut compris sa mission messianique. Il s’intéressa aussi à la théologie de l’évangéliste saint Luc et au dialogue judéo-chrétien.

x

Il appartint à l’équipe pastorale de l’église Saint-Ignace à Paris animant des propositions pour les couples et participant à la catéchèse des enfants de 2002 à 2015. Le 5 novembre 2014, il fut nommé conseiller du père Général de la Compagnie de Jésus pour les relations avec le judaïsme (Advisor for the relations with Judaism) en remplacement du père Jean-Pierre Sonnet (professeur à la Grégorienne).

 De l’évangile selon Luc

49 Je suis venu apporter un feu sur la terre, et comme je voudrais qu’il soit déjà allumé ! 50 Je dois recevoir un baptême, et quelle angoisse est la mienne jusqu’à ce qu’il soit accompli ! 51 Pensez-vous que je sois venu mettre la paix sur la terre ? Non, je vous le dis, mais bien plutôt la division. 52 Car désormais cinq personnes de la même famille seront divisées : trois contre deux et deux contre trois ; 53 ils se diviseront : le père contre le fils et le fils contre le père, la mère contre la fille et la fille contre la mère, la belle-mère contre la belle-fille et la belle-fille contre la belle-mère.»  (Lc 12, 49-53)

Je suis venu jeter un feu sur la terre

« Je suis venu jeter un feu sur la terre ; et qu’ai-je à désirer, s’il est déjà allumé ? » (Lc 12, 49)  Les interprètes se  donnèrent beaucoup de peine pour trouver une liaison entre cette partie du discours et celle qui précède. Je suis venu ; cette expression, fréquente dans saint Jean, se trouve donc aussi dans les synoptiques ; Jésus l’employa en ayant conscience de sa préexistence. Qu’est-ce que ce feu qu’il est venu jeter sur la terre, où il n’existait pas avant lui, où il n’aurait jamais été allumé sans lui ? Pou plusieurs exégètes, ce feu n’est pas autre chose que l’agitation des esprits et les divisions dont Jésus parla.

Mais comprendrait-on alors qu’il désirât avec tant d’ardeur de voir ce feu s’allumer et qu’il fasse intervenir la grande et douloureuse pensée de ses souffrances et de sa mort ?  Mais pourquoi ne pas y voir la vie nouvelle de la foi, de l’amour, du zèle, dont Jésus ouvrait la source et dont la puissance dévorante devait brûler, purifier ou consumer tout ce qui était exposé à son action ? Cette action divine provoqua des divisions et des luttes entre ceux qui en subirent l’influence et ceux qui la repoussèrent par incrédulité. Jésus expliqua comment cette division se produira dans la vie pratique et jusque dans la famille.

Diacre Michel Houyoux

Complément

◊ Diacre Michel Houyoux : cliquez ici pour lire l’article → Dieu aime l’ensemble des pauvres

Liens avec d’autres sites chrétiens

◊ Père Gilbert Adam : cliquez ici pour lire l’article →   ♦ Jeudi de la 29^e semaine, année impaire

◊ La Parole vivante: cliquez ici pour lire l’article →      je suis venu jeter un feu sur la terre

♥L’Évangile à bras-le-corps : « Je suis venu jeter le feu sur la terre »..

Dertigste Zondag, Week van de Gewone Tijd

Rabbouni, dat ik mijn zicht terug krijg

# Het Technisch en Kritisch Woordenboek der Wijsbegeerte van André Lalande heeft een hoofdstuk gewijd aan de term mirakel. Hij verwerpt de definitie van afwijking van de natuurwetten, voorgesteld door David Hume, die wonderen afwees, en citeert Thomas van Aquino (quae praeter ordinem communiter statutum in rebus quandoque divinitus fiunt), Malebranche, volgens welke een wonder kan worden opgevat hetzij als een gebeurtenis die niet afhangt van de algemene wetten die de mensen kennen, hetzij als een gevolg dat van geen enkele bekende of onbekende wet afhangt, en stelt voor dat van een gebeurtenis die niet overeenstemt met de gebruikelijke orde van feiten van de natuur zelf.

Het geeft ook ruim baan aan de voorstellen van Edouard Leroy, die als volgt kunnen worden samengevat: Uitzonderlijk en buitengewoon zintuiglijk feit, van betekenis in de religieuze orde, opgenomen in de gewone fenomenale reeks, zonder bevredigende wetenschappelijke verklaring, niet voorspelbaar noch vrijwillig reproduceerbaar, een teken dat voortkomt uit het geloof, gericht tot het geloof en begrepen in het geloof. In de Evangeliën is Bartimeüs, wiens naam in het Aramees « zoon van Timaeüs » betekent, de naam van de blinde man die door Jezus bij de ingang van Jericho werd genezen.

Deze episode komt in alle drie de synoptische evangeliën voor (Marcus, Mattheüs en Lucas), maar de naam Bartimeüs komt alleen in Marcus voor. Bartimeüs smeekte : « Jezus, Zoon van David, ontferm U over mij ». Deze episode kan gelezen worden als een parabel over de ontdekking van het geloof. In het begin was Bartimeüs dus blind – zittend – langs de kant van de weg. Uiteindelijk werd Bartimeüs een ziener en volgde Jezus op de weg. Liberale exegese van Renan en Strauss: Gerd Theissen meldt dat David Friedrich Strauss, in zijn Leven van Jezus (1836), de wonderen van Jezus zag als mythen die voor apologetische doeleinden waren geschapen, bedoeld om de profeten van het Oude Testament te overtreffen door Jezus voor te stellen als de beloofde Messias.

Jezus zelf zou nogal terughoudend zijn geweest, maar hij zou aan de verwachtingen hebben moeten voldoen. Evenzo plaatst Ernest Renan in zijn Leven van Jezus, het eerste deel van de Geschiedenis van de oorsprong van het christendom, Jezus als wonderdoener in de culturele context van de samenleving van de eerste eeuw, die wonderen eiste : « Jezus zou halsstarrig geweigerd hebben wonderen te verrichten als de menigte ze voor hem had verricht; het grootste wonder zou zijn geweest als hij ze niet had verricht », omdat het wonder gewoonlijk het werk was van het publiek en niet van degene aan wie het werd toegeschreven. Renan analyseert de episode van de wederopstanding van Lazarus als voorbeeld en stelt de volgende hypothese voor: « Moe van de slechte ontvangst die het koninkrijk Gods in de hoofdstad ten deel viel, verlangden de vrienden van Jezus naar een groot wonder dat het ongeloof van Jeruzalem zou neerslaan. De verrijzenis van een man die bekend was in Jeruzalem moet het meest overtuigend hebben geleken.

Uit het Evangelie volgens Marcus

48 Velen berispten hem om hem tot zwijgen te brengen, maar hij riep luider : « Zoon van David, ontferm U over mij ! « 49 Jezus stopte en zei : « Roep hem. » Toen riepen zij de blinde en zeiden tot hem : « Vertrouw mij, sta op » ; Hij roept u. 50 De blinde trok zijn mantel uit, sprong op en rende naar Jezus toe. 51 Jezus sprak en zei tegen hem : « Wat wil je dat ik voor je doe? « . De blinde man zei tegen hem : « Rabboni, laat me weer zien ! «  52 Jezus zeide tot hem : « Ga heen, uw geloof heeft u gered. » Onmiddellijk kreeg de man zijn gezichtsvermogen terug en volgde Jezus op de weg. (Mk 10, 46b-52)

Blinde Bartimeüs

« En zij kwamen te Jericho. En toen hij uit Jericho vertrok met zijn discipelen en een grote menigte, zat de zoon van Timaeüs, Bartimeüs, een blinde bedelaar, langs de kant van de weg.  » (Mc 10,46) Alleen Marcus maakte deze blinde bedelaar bekend bij zijn naam en zelfs bij de naam van zijn vader. Bartimeüs betekent zoon van Timaeüs; deze patroniemen, Bartholomeüs, Barjesus, Barsabas, werden gebruikt als eigennamen. De blinde die door Jezus werd genezen, werd later een bekend christen in de Apostolische Kerk, en daarom is zijn naam door de traditie bewaard gebleven.

« Het grote geloof van deze blinde man, die Hem aanriep van wie het volk verkondigde dat Hij de Nazarener was als de zoon van David » (Bengel), toont aan hoe wijdverbreid het geloof was onder het volk dat Jezus de Messias was. Jezus stopte en zei : « Roep hem ». En zij riepen de blinde, zeggende tot hem Wees blijde, sta op ; « Hij roept u. » (Mc 10,49) Deze verschillende woorden van bemoediging werden gehoord door verschillende stemmen in de menigte, dezelfde menigte die de blinde wilde beletten het uit te roepen.

Jezus was ontroerd en stond aan het hoofd van zijn grote stoet toen hij het geroep van deze bedelaar hoorde; dit medelijden drong door in de harten. Niets is besmettelijker dan ware liefde. Alleen Marcus geeft dit detail. En Jezus antwoordde en zeide tot hem : Wat wilt gij dat Ik voor u doe? (En de blinde man zei: « Rabboni, laat me weer zien! De schreeuw van Rabboni (mijn Meester), die uit zijn hart komt, zegt ons alles over zijn vertrouwen.

Diaken Michel Houyoux

Links naar andere christelijke sites

◊ Kerk in Herent : klik hier om het artikel te lesen →  Dertigste zondag door het jaar (B)

◊ Tijd door het jaar  : klik hier om het artikel te lesen →  30e zondag door het jaar B – 2021

♥ Onze Lieve Vrouw en sint Pieter Maastricht : « De Blinde Bartimeüs »