Gelukkig de armen ! Pech voor jullie rijke mensen !
Geestelijke armoede wordt gedefinieerd als een evangelische deugd (niet te verwarren met evangelische armoede) die is afgeleid van de zaligspreking « Zalig zijn de armen van geest, want hunner is het Koninkrijk Gods » (Mt 5,3).
Dee nederigheid tegenover God, een vrije ( en vreugdevolle aanvaarding van de eigen zwaze deugd, die verbonden is met de belofte van het Koninkrijk der Hemelen, is door vele christelijke auteurs aan de orde gesteld. Hoewel de Catechismus van de Katholieke Kerk stelt dat het gaat om hen die herkend worden aan « de kwaliteit van hun hart, gezuiverd en verlicht door de Geest », hebben vele christelijke auteurs getracht de betekenis van deze armoede te verduidelijken en wat er gedaan moet worden om haar te verkrijgen. Volgens deze auteurs wordt deze « armoede van geest » bereikt door vrijwilligkheden (moreel, lichamelijk, psychisch), en een gerichtheid op God en op anderen.
Het is ook een manier om zich te ontdoen van alle « innerlijke rijkdommen, de gaven die men van God heeft ontvangen », een afzien van de geestelijke vertroostingen en genaden die God ons wil schenken. Dit afzien, deze vrije en vreugdevolle verarming, wordt voor de christenen geassocieerd met de belofte van het bezit van het Koninkrijk der hemelen, en dus van het « genieten van de aanwezigheid van God » ; dit geluk is volgens sommige auteurs « nu reeds » mogelijk.
Voor zuster Lise « kunnen alleen de armen van geest liefhebben, want om lief te hebben, heeft men de ander nodig ». Arm zijn is in een staat van ontvankelijkheid zijn… zoals iemand die ligt te zonnebaden. Radicale armoede ontdoet de persoon van alles wat de totale gave van liefde belemmert. Deze armoede is een openheid voor invasie en het is beangstigend… als God bij me binnenvalt, als anderen bij me binnenvallen toch leidt deze gezindheid tot innerlijke vrijheid. Voor pater Marie-Eugène de l’Enfant-Jésus maakt de deugd van de geestelijke armoede het mogelijk de theologische deugd van de hoop te zuiveren, zegt hij : « Het is in de geestelijke armoede dat de hoop haar zuiverheid vindt, dat zij tot haar volmaaktheid komt.
Alleen geestelijke armoede kan de volmaaktheid van de hoop verzekeren. oop wordt verkregen door de eliminatie van al het andere, door die soevereine bevrijding die geestelijke armoede is. In dit verband citeert hij de H. Johannes van het Kruis : « Hoe minder de ziel andere dingen bezit, hoe meer capaciteit en vermogen zij heeft om te hopen op wat zij begeert, en bijgevolg, hoe meer hoop zij heeft, hoe meer haar geheugen ontdaan wordt en hoe meer hoop zij verwerft ; bijgevolg, hoe meer hoop zij heeft, hoe meer zij met God verenigd is.
Pater Mas Arrondo geeft in zijn boek Touching Heaven aan dat in de vijfde woning , « Men begint te genieten van de hemel op aarde. Daar wonen veel meer mensen dan je zou denken » En « iedereen ontvangt het koninkrijk van God als een onderpand in zichzelf ». Het is een gratis geschenk, gegeven door God de Vader. Deze verhandeling, die handelt over ethiek, is de langste leer van de Kerk in de wereld.
Deze verhandeling over ethiek is het langste mondelinge onderricht in het Nieuwe Testament. Het bevat de zaligsprekingen en het Onze Vader. In het begin van de 20e eeuw verweet Sante Ferrini, die gevoelig was voor de boodschap van Christus die in het Nieuwe Testament is vastgelegd, de geestelijkheid en de machtigen dat zij de voorschriften van het Nieuwe Testament voor eigen gewin hadden misbruikt.
Uit de Bergrede
« Mamona betekent rijkdom in het Chaldeeuws en Syrisch, en lucre in het Punisch, volgens St. Augustinus. Geld en bezit te hebben is geen zonde, maar laat het niet uw meester worden ; laat het u dienen en laat u zijn meester zijn ». (Luther)
« Deze verhandeling, die handelt over ethiek, is de langste leer van de Kerk in de wereld.
Deze verhandeling over ethiek is het langste mondelinge onderricht in het Nieuwe Testament. Het bevat de zaligsprekingen en het Onze Vader. In het begin van de 20e eeuw verweet Sante Ferrini, die gevoelig was voor de boodschap van Christus die in het Nieuwe Testament is vastgelegd, de geestelijkheid en de machtigen dat zij de voorschriften van het Nieuwe Testament voor eigen gewin hadden misbruikt.
Hij illustreert zijn punt met een compromisloze parodie op de Bergrede, waarvan hij zich voorstelt dat de paus die op het Sint-Pietersplein in Rome uitspreekt: « Zalig zijn de sterken, want zij zullen de aarde beërven! Gezegend zijn de hardharten, want zij zullen lachen om het ongeluk van anderen en nooit wenen! Gezegend zijn de gewelddadigen, want zij zullen gerespecteerd worden door de timide! Gezegend zijn de onrechtvaardigen, want zij zullen hun bezittingen en die van anderen hebben!
Zalig zijn de goddelozen, want zij zullen vergeven worden! Zalig zijn zij wier zielen onrein en ondeugend zijn, want zij zullen de menselijke onreinheid genieten! Gezegend zijn zij die bezitten, want zij hebben geen barmhartigheid nodig! Zalig zijn de ongelovigen, want zij zullen niet bedrogen worden! Amen! « Meer recentelijk is de zin « Zalig zijn de armen van geest… » soms verkeerd geïnterpreteerd als « Zalig zijn de dwazen », bijvoorbeeld door Luigi Cascioli, terwijl het alleen kan worden opgevat in het Palestijnse jodendom van Jezus’ tijd.
Sommige « zaligsprekingen » zijn in de Bijbel afzonderlijk bekend, of in groepjes van twee of drie, zelden vier4. In Sirach wordt een serie van acht zaligsprekingen gevonden, « opgebouwd volgens een poëtische procedure die aan precieze regels voor dit literaire genre voldoet » (Sirach 14:20-27). Dezelfde procedure is van toepassing op een van de Dode Zee-rollen in Grot 4 (4Q525 2 II)4. De tekst van het Evangelie van Matteüs vertoont een structuur die op dezelfde procedure is gebaseerd4. Maar, schrijft Émile Puech, het onderscheidt zich door een « totale nieuwigheid »: de vermelding van het Koninkrijk, verkondigd door dit inleidend discours, waarop het laatste discours zal antwoorden
Sommige « zaligsprekingen » zijn in de Bijbel afzonderlijk bekend, of in groepjes van twee of drie, zelden vier4. In Sirach wordt een serie van acht zaligsprekingen gevonden, « opgebouwd volgens een poëtische procedure die aan precieze regels voor dit literaire genre voldoet » (Sirach 14:20-27). Dezelfde procedure is van toepassing op een van de Dode Zee-rollen in Grot 4 (4Q525 2 II)4. De tekst van het Evangelie van Matteüs vertoont een structuur die op dezelfde procedure is gebaseerd4. Maar, schrijft Émile Puech, het onderscheidt zich door een « totale nieuwigheid »: de vermelding van het Koninkrijk, verkondigd door dit inleidend discours, waarop het laatste discours zal antwoorden (Mt 25,31-46).
# De Bergrede is een toespraak van Jezus Christus tot zijn discipelen en een grote menigte, opgetekend in t Evangelie volgens Mattheüs in de hoofdstukken 5, 6 en 7. Het zou door Jezus zijn gegeven ahean het begin van zijn bediening, kort na zijn doop door Johannes de Doper, vanaf een berg bij het meer van Tiberias met uitzicht op Genezareth, niet ver van Kapernaüm.
Hij illustreert zijn punt met een compromisloze parodie op de Bergrede, waarvan hij zich voorstelt dat de paus die op het Sint-Pietersplein in Rome uitspreekt : « Zalig zijn de sterken, want zij zullen de aarde beërven ! Gezegend zijn de hardharten, want zij zullen lachen om het ongeluk van anderen en nooit wenen ! Gezegend zijn de gewelddadigen, want zij zullen gerespecteerd worden door de timide! Gezegend zijn de onrechtvaardigen, want zij zullen hun bezittingen en die van anderen hebben !
Zalig zijn de goddelozen, want zij zullen vergeven worden! Zalig zijn zij wier zielen onrein en ondeugend zijn, want zij zullen de menselijke onreinheid genieten! Gezegend zijn zij die bezitten, want zij hebben geen barmhartigheid nodig! Zalig zijn de ongelovigen, want zij zullen niet bedrogen worden! Amen! « Meer recentelijk is de zin « Zalig zijn de armen van geest… » soms verkeerd geïnterpreteerd als « Zalig zijn de dwazen », bijvoorbeeld door Luigi Cascioli, terwijl het alleen kan worden opgevat in het Palestijnse jodendom van Jezus’ tijd.
Sommige « zaligsprekingen » zijn in de Bijbel afzonderlijk bekend, of in groepjes van twee of drie, zelden vier4. In Sirach wordt een serie van acht zaligsprekingen gevonden, « opgebouwd volgens een poëtische procedure die aan precieze regels voor dit literaire genre voldoet » (Sirach 14:20-27). Dezelfde procedure is van toepassing op een van de Dode Zee-rollen in Grot 4 (4Q525 2 II)4. De tekst van het Evangelie van Matteüs vertoont een structuur die op dezelfde procedure is gebaseerd4. Maar, schrijft Émile Puech, het onderscheidt zich door een « nieuwigheid » in de tekst.
Betrokken zijn betekent, volgens de etymologie ervan, verdeeld zijn. Zorgen die de geest in tegengestelde richtingen trekken, zijn het gevolg van een hart dat verdeeld is tussen hemel en aarde, verontrust door twijfel op de dag van beproeving. De remedie hiervoor is het vertrouwen in God dat Jezus zijn discipelen wilde inboezemen. Daarom legde hij hun verschillende overwegingen voor die even verheven als machtig waren.
De eerste reden om te vertrouwen Aangezien het leven meer is dan het voedsel dat het onderhoudt; het lichaam meer dan het kleed dat het bedekt; hij die het meeste gaf en behoudt, zal hij niet het minste geven? Paulus gebruikte een soortgelijke redenering.
Tweede reden De wonderbaarlijke zorg van God in de natuur: « God is jullie Vader!
Derde reden De nutteloosheid, de onmacht van zorgen, die integendeel de kracht van de ziel alleen maar verzwakken. Niemand kan een el toevoegen aan zijn leeftijd, een uur aan de tijd van zijn leven, het voorwerp van zijn zorgen. God heeft de maat bepaald en kan er niets aan toevoegen.
De reiziger zag met bewondering, op het plateau van de berg der Zaligsprekingen, aan de voet van de hoogte vanwaar hij veronderstelde dat Jezus sprak, een prachtig tapijt van deze scharlakenrode anemonen. Het gebrek aan dat geloof, dat niets anders is dan het vertrouwen van het hart in God, is de oorzaak van alle bezorgdheid.
De heidenen moeten deze dingen zoeken, hun hart erin leggen, of bezorgd zijn wanneer zij ontbreken, want in plaats van de levende God aanbidden zij valse goden of een koude en genadeloze fataliteit. « Maar gij, die uw hemelse Vader kent! Hij kent uw behoeften, en dat zou genoeg moeten zijn om uw zorgen weg te nemen.
Laat dit uw zorg zijn boven alles, het doel van uw inspanningen, en wanneer gij deze grote rijkdom, het koninkrijk Gods en de gerechtigheid Gods gevonden hebt, dan zal uw hemelse Vader, die ziet dat gij al deze andere dingen nodig hebt, u ze daarbovenop geven. Wij weten dat zorgen altijd over de toekomst gaan. Welnu, de Heer had ons kunnen zeggen dat deze toekomst niet de onze is, dat wij haar misschien nooit zullen zien.
« Waarom wil je je verder zorgen maken dan vandaag en het kwaad van twee dagen op je nemen? Wees tevreden met wat deze dag brengt, morgen zal iets anders brengen. « (Luther) Alleen deze interpretatie is in overeenstemming met dit laatste woord: aan de dag is genoeg zijn pijn, of zijn kwaad, zijn ellende. Ja, dit kwaad van elke dag is genoeg; het is ook vaak erg zwaar voor onze zwakheid. Hoe barmhartig was Jezus toen Hij ons adviseerde om niet het kwaad van morgen toe te voegen!
Diaken Michel Houyoux
U kunt alle reacties op dit bericht volgen via de commentaren feed. U kunt een reactie achterlaten of een trackback vanaf uw site. Bewerk dit artikel. U kunt de reacties op dit artikel volgen via de commentaarfiles. U kunt een reactie achterlaten, of een trackback vanaf uw site. Bewerk dit artikel.
♥ Onderwerp Rijke mensen versus arme mensen.
