• Accueil
  • > Archives pour le Jeudi 14 avril 2022

Jésus est le visage humain de Dieu

Posté par diaconos le 14 avril 2022

Jésus est le visage humain de Dieu  dans Catéchèse

Publié dans Catéchèse, Histoire, Page jeunesse, Religion, Temps pascal | Pas de Commentaire »

Wederopstanding van de Heer in het jaar C

Posté par diaconos le 14 avril 2022

Wederopstanding van de Heer in het jaar C dans Catéchèse

Wederopstanding van de Heer in het jaar C

Wederopstanding in de Christelijke religie verwijst naar de fysieke overgang van dood naar leven. Het verwijst hoofdzakelijk naar Jezus Christus, die stierf tijdens zijn kruisiging en leefde « op de derde dag, volgens de Schriften », d.w.z. op Paasmorgen. Historisch-kritische exegese heeft getracht het debat tussen de Farizeeën en de Sadduceeën over het geloof in de verrijzenis ten tijde van Jezus van Nazareth te traceren, en heeft het belang van deze discussies voor de vorming van het christendom onderstreept.

In het Nieuwe Testament gingen echter drie opstandingen aan die van Jezus vooraf: die van de zoon van de weduwe in het Evangelie van Lucas, die van de dochter van Jaïrus in de Synoptici en die van Lazarus in het Evangelie van Johannes. Beschouwd als wonderen die gehoor geven aan de wil van God, lijken deze episoden geen voorafschaduwing te vormen van de Christus-achtige opstanding. De opstanding van Christus is van een theologisch andere aard. Na die van Jezus Christus volgden twee opstandingen: die van Dorcas (Tabitha) door de apostel Petrus en die van Eutyche door de apostel Paulus.

t het Evangelie van Jezus Christus volgens de Heilige Johannes

Op de eerste dag van de week ging Maria Magdalena vroeg in de morgen naar het graf; het was nog donker. Ze ziet dat de steen van de tombe is verwijderd. Toen liep zij naar Simon Petrus en de andere discipel, die Jezus liefhad, en zeide tot hen : » De Heer is uit zijn graf weggenomen, en wij weten niet waar hij gelegd is. » Petrus ging met de andere discipel naar het graf. Ze renden beiden samen, maar de andere discipel rende sneller dan Petrus en bereikte het graf het eerst. Toen hij zich bukte, zag hij dat de linnen doeken plat lagen, maar hij ging niet naar binnen. Simon Petrus, die hem gevolgd was, kwam op zijn beurt aan. Hij ging het graf binnen en zag de linnen doeken plat liggen en de lijkwade die om Jezus’ hoofd was gewikkeld, die niet bij de linnen doeken was gelegd, maar op zijn plaats was opgerold. Toen kwam de andere discipel binnen, die als eerste bij het graf was aangekomen. Hij zag en geloofde. Tot dan toe hadden de discipelen niet begrepen dat Jezus volgens de Schrift uit de dood moest opstaan. (Joh 20, 1-9)

Het bezoek van de vrouwen en Petrus’ bezoek aan het graf

Nadat de vrouwen de voorgeschreven sabbatsrust in acht hadden genomen, brachten zij aan het begin van de eerste dag van de week hun proviand naar het graf en troffen het leeg aan. Twee mannen in lichte kledij verschenen aan hen en vertelden hen dat Jezus was opgestaan zoals hij had aangekondigd. Deze vrouwen, wier namen Lucas geeft, vertelden de elf wat zij gezien en gehoord hadden, maar ontmoetten slechts ongeloof. Petrus rende naar het graf, keek naar binnen en kwam verbaasd terug.

De vrouwen kwamen bij het graf en vonden het open en leeg. Zij zagen een verschijning van engelen die hun vertelden dat Jezus was opgestaan en dat zijn discipelen hem in Galilea zouden zien. De vrouwen gingen vlug heen en vertelden de discipelen wat zij gezien en gehoord hadden.

Wat de verschijningen van Jezus aan de leerlingen betreft, hadden zich in de apostolische traditie twee stromingen ontwikkeld, die in de evangeliën tot uiting komen: de ene (Mattheüs en Marcus) beperkte zich tot het plechtige gesprek in Galilea; de andere (Lucas) gaf een gedetailleerd verslag van Jezus’ verschijningen in en rond Jeruzalem op de dag van zijn verrijzenis. Bovendien meldt Johannes verschijningen in Judea en Galilea die niet in de Synoptici worden genoemd.

 De vier Evangeliën zijn het eens over dit dubbele feit: de weggerolde steen van het graf en het lege graf. Alleen Matteüs meldt dat toen de engel verscheen er een aardbeving was en de steen werd weggerold. Altijd en op duizend manieren, zoekt verduisterd geloof de levenden onder de doden. Alleen Lucas heeft dit verrassende en diepzinnige woord bewaard. Volgens Matteüs en Marcus nodigde de engel de vrouwen opnieuw uit om het graf te zien en zich ervan te vergewissen dat het leeg was.

 Deze herhaalde voorspellingen van Jezus, die de discipelen zelf niet wilden begrijpen, hadden zo weinig indruk op hen gemaakt, dat zij noch zijn dood, noch zijn opstanding verwachtten. Door hen hieraan te herinneren, konden zij hun wankelend geloof weer opwekken. Dus haastten de vrouwen zich om hun deze boodschap van de engelen te geven. In het door de engel geciteerde woord wordt Jezus « Mensenzoon » genoemd, een naam die hij zichzelf graag gaf; maar na zijn opstanding noemde hij zichzelf niet langer bij die naam.

Alle anderen waren discipelen van Jezus, die zich bij de groep van elf hadden aangesloten en aan hun zijde waren gebleven in die dagen van beproeving en smart. Hoewel de discipelen de boodschap van de vrouwen niet geloofden, stond Petrus, die altijd bang was en snel handelde, op en rende naar het graf om het zelf te zien. De rest van het Lucanus-verslag bevestigt de echtheid van Jezus’ verrijzenis. Het heeft het unanieme getuigenis van de manuscripten, de oude versies en de Vaders, met de paar genoemde uitzonderingen. Codex Sinaiticus, B laat weg: liggend op de grond (Grieks) ; Codex Sinaiticus.

Diaken Michel Houyoux

Links naar andere christelijke websites

◊ Coundown : klik hier om het artikel te lesen → De wederopstanding van de kerk – aftellen naar het koninkrijk

◊ Kerk in Herent  : klik hier om het artikel te lesen → doop van de heer

♥ Lezing bisschop Liesen over het ‘leerling zijn van de Heer

Image de prévisualisation YouTube

 

 

 

Publié dans Catéchèse, fêtes religieuses, La messe du dimanche, Page jeunesse, Religion, Temps pascal | Pas de Commentaire »

Jeudi Saint

Posté par diaconos le 14 avril 2022

Jeudi Saint dans Carême

Institution de l’Eucharistie

De l’Évangile de Jésus Christ selon Luc

En ce temps-là, Jésus vint à Nazareth, où il avait été élevé. Selon son habitude, il entra dans la synagogue le jour du sabbat, et il se leva pour faire la lecture. On lui remit le livre du prophète Isaïe. Il ouvrit le livre et trouva le passage où il est écrit : « L’Esprit du Seigneur est sur moi parce que le Seigneur m’a consacré par l’onction.

Il m’a envoyé porter la Bonne Nouvelle aux pauvres, annoncer aux captifs leur libération, et aux aveugles qu’ils retrouveront la vue, remettre en liberté les opprimés, annoncer une année favorable accordée par le Seigneur. »

Jésus referma le livre, le rendit au servant et s’assit. Tous, dans la synagogue, avaient les yeux fixés sur lui. Alors il se mit à leur dire : « Aujourd’hui s’accomplit ce passage de l’Écriture que vous venez d’entendre. » (Lc 4, 16-21)

L’Esprit du Seigneur est sur moi ; il m’a consacré par l’onction

# Le Triduum pascal est une période de trois jours pendant laquelle l’Église célèbre la Passion, la Mort et la Résurrection de Jésus et qui s’étend de la messe vespérale du Jeudi saint aux vêpres du dimanche de Pâques. La messe vespérale du Jeudi saint commémore le dernier repas que Jésus prit avec ses disciples, lors duquel il instaura l’Eucharistie et il leur lava les pieds. On ne célèbre pas de messe le Vendredi saint, mais vers trois heures de l’après-midi, on commémore la Passion. On commence avec la liturgie de la Parole, qui comprend des lectures d’Isaïe, du Psaume 30(31) et de la Lettre aux Hébreux et le récit de la Passion selon Jean suivis par une Prière universelle plus longue que l’habituelle.

La seconde partie est la vénération de la Croix. La troisième, la communion donnée avec des hosties qui ont été consacrées le Jeudi saint. Après la messe, transfert du Saint-Sacrement au reposoir. La célébration de la Passion du Seigneur débute par l’arrivée du clergé en silence, par un moment de prière en silence sans salutation d’accueil, et par la prière d’ouverture sans Oremus, et se conclut par l’envoi en forme d’une prière précédée par « Inclinez-vous pour la bénédiction » et par le départ du clergé en silence après avoir fait une génuflexion à la croix.

Jeudi Saint : fête de l’Eucharistie

 Jésus  montra, en se levant, son intention de lire et de parler. À l’ordinaire, c’était le président de la synagogue qui invitait à remplir cette fonction à quelqu’un des assistants qu’il y croyait propre  : « Après la lecture de la Loi et des Prophètes, les chefs de la synagogue leur envoyèrent dire : « Frères, si vous avez une parole d’exhortation pour le peuple, parlez. » Paul se leva, fit un signe de la main et dit : « Israélites, et vous aussi qui craignez Dieu, écoutez » (Ac 13, 15-16)  ; mais Jésus, plein du sentiment de sa vocation sainte, s’offrit lui-même à prendre la parole, qui lui fut aussitôt accordée.

Il y avait deux portions des saintes Écritures fixées pour chaque jour : l’une tirée de la loi (parasche), l’autre des prophètes (haphthare). On remit à Jésus le livre du prophète Ésaïe à Jésus pour la lecture.  Le texte à lire était lu dans les synagogues à la fête des expiations (septembre). Mais ce passage se présenta providentiellement à Jésus en déroulant le livre.

Publié dans Carême, Catéchèse, fêtes religieuses, Page jeunesse, Religion, Semaine Sainte | Pas de Commentaire »

 

Salem alikoum |
Eazy Islam |
Josue |
Unblog.fr | Annuaire | Signaler un abus | AEP Gresivaudan 4ieme 2007-08
| Une Paroisse virtuelle en F...
| VIENS ECOUTE ET VOIS