La famille doit être un lieu de pardon

Il n’y a pas de famille parfaite.  Nous n’avons pas de parents parfaits,  nous ne sommes pas parfaits,  nous n’épousons pas une personne parfaite ou nous n’avons pas des enfants parfaits. Nous avons des plaintes les uns des autres.  Nous nous décevons sans cesse.  Il n’y a donc pas de mariage sain ou de famille saine sans l’exercice du pardon.  Le pardon est vital pour notre santé émotionnelle et notre survie spirituelle. ans pardon, la famille devient une arène de conflit et une forteresse de mal.  Sans pardon, la famille devient malade.  Le pardon est la septicémie de l’âme, la purification de l’esprit et la libération du cœur.

Celui qui ne pardonne pas n’a pas la paix dans l’âme ni la communion avec Dieu. Le mal est un poison qui enivre et tue. Garder le chagrin d’amour dans le cœur est un geste autodestructeur. C’est l’autophagie. Ceux qui ne pardonnent pas sont physiquement, émotionnellement et spirituellement malades. C’est pourquoi la famille doit être un lieu de vie et non un lieu de mort ; un lieu de paradis​ et non pas un lieu d’enfer ; un Territoire de guérison et non pas de maladie ; un stage de pardon et non pas pas de  culpabilité.

Compléments

◊ Catéchèse : cliquez ici pour lire l’article → Nous devons pardonner comme Dieu nous pardonne. (Mt 18,15-20)

◊ Pardonner change assurément l’avenir  : cliquez ici pour lire l’article →  Il vaut mieux pardonner plutôt que d’engendrer la tristesse (2 Co 2, 7-10)

◊ La patience de Dieu., elle est comme son amour  : cliquez ici pour lire l’article →  Un Dieu qui veut le bien de l’humanité, un Dieu qui pardonne

Liens avec d’autres sires web chrétiens

◊ Le pardon  est nécessaire  : cliquez ici pour lire l’article → Pourquoi pardonner ?

◊ La famille chrétienne , école du pardon  ? : cliquez ici pour lire l’article →  Chaque famille devrait être un chemin de vie et de paix

◊ Pimido : cliquez ici pour lire l’article →  La famille, communauté de pardon et de paix

♥ Le pardon en famille

Eenentwintigste zondag van de gewone tijd in het jaar C

Wanneer iemand Christus aanneemt als zijn Verlosser, begint hij een relatie met God die zijn redding garandeert: « Hij is bij machte u voor vallen te behoeden en u onberispelijk en verblijd voor zijn heerlijkheid te doen verschijnen. De kracht van God kan de gelovige redden van de val. Het is aan Hem, niet aan ons, om ons te presenteren in Zijn glorierijke aanwezigheid. Onze zekerheid van redding is het resultaat van Gods genade die ons bewaart, niet van onze eigen inspanningen om onze redding te bewaren.

Onze Heer Jezus Christus verkondigde : « Ik geef hun eeuwig leven. Zij zullen nooit vergaan, en niemand zal ze uit mijn hand kunnen rukken. Mijn Vader, die ze mij gegeven heeft, is groter dan allen, en niemand kan ze uit de hand van mijn Vader rukken ». (Johannes 1:28-29b)  Als Jezus en de Vader ons beiden stevig in hun handen houden, wie kan ze dan wegnemen? Eens zijn gelovigen gemarkeerd voor de dag der bevrijding.

Indien de gelovigen niet de verzekering van de verlossing hadden, kon dit zegel niet worden bewaard tot de dag der verlossing, maar slechts tot de dag der zonde, afvalligheid of ongeloof. Wie in Jezus Christus gelooft, zal eeuwig leven hebben. Als iemand de belofte van het eeuwige leven had, maar het werd hem daarna afgenomen, dan zou hij nooit eeuwig zijn. Zonder de zekerheid van verlossing zouden de bijbelse beloften van eeuwig leven vals zijn.

Het meest overtuigende argument voor de zekerheid van de zaligheid is : « Ik ben er zeker van dat noch dood, noch leven, noch engelen, noch overheden, noch tegenwoordige, noch toekomende dingen, noch machten, noch hoogte, noch diepte, noch enig ander schepsel in staat zal zijn ons te scheiden van de liefde Gods, welke verschenen is in Christus Jezus, onze Here. (Rom 3,38-39) «   Onze zekerheid van redding is gebaseerd op Gods liefde voor zijn verlosten. Het is voor ons gekocht door Christus, beloofd door de Vader en verzegeld door de Heilige Geest.

Uit het evangelie van Jezus Christus volgens Lucas

Hij zal u antwoorden : « Ik weet niet waar u vandaan komt. Ga weg van mij, allen die kwaad doen. Er zal geween en tandengeknars zijn, wanneer gij Abraham, Izaäk en Jakob en al de profeten in het koninkrijk Gods ziet, en gij zelf zult uitgeworpen worden. Dan zullen zij komen van oost en west, van noord en zuid, om hun plaats in te nemen aan het banket in het koninkrijk van God. Ja, er zijn laatsten die eersten zullen zijn en eersten die laatsten zullen zijn. (Lc 13:22-30)

Heer, zijn er maar weinigen die gered zullen worden ?

« Heer, zullen er maar weinigen zijn die gered zullen worden ? Wie? Hoeveel ? Zal ik bij hen zijn ? Hoe zit het met mijn dierbaren ? « Deze gevreesde vraag aan Jezus wordt soms ook aan ons gesteld en kan ons in verlegenheid brengen. Hoe praten we over verlossing? Hoe verzoenen wij Gods liefde voor alle mensen, zonder uitzondering, met de eerbiediging van hun vrijheid? Nieuwsgierigheid naar het aantal uitverkorenen verraadt een streven naar zekerheid dat zeer ongezond kan zijn: als iedereen naar de hemel gaat, hoeft men zich geen zorgen te maken; als er maar enkelen gaan, waarom dan zoveel riskante inspanningen doen ?

Jezus wijst ieder mens op de keuze die hij moet maken: God redt mensen voor niets! Maar hij redt hen niet tegen zichzelf, zonder hun toestemming, om zo te zeggen, maar hij laat hen vrij om zijn genadige gave te weerstaan. Het is aan ons om te kiezen: God laat de keus aan ons: de liefde die Hij ons aanbiedt te aanvaarden of te verwerpen.

Toegang tot het koninkrijk der hemelen is niet automatisch. Wij zijn allen verlost door het lijden, de dood en de opstanding van Jezus. Jezus geeft ons de mogelijkheid van eeuwig leven met God, in Gods tegenwoordigheid. Hij wil ons verantwoordelijkheid geven voor ons eigen lot. De verlossing die God ons biedt moet door ons worden aanvaard en gekozen. En om dit begrip te verduidelijken, gebruikt Jezus een beeld dat overal in de Bijbel bekend is: het koninkrijk van God is als een feestzaal. Maar hij voegde er onmiddellijk aan toe: « Doe uw uiterste best om door de enge poort binnen te komen, want ik zeg u dat velen zullen proberen binnen te komen en er niet in zullen slagen.

We moeten onszelf dringend een aantal vragen stellen: Om de hemel te veroveren, wat is mijn strijd? Voor welke specifieke punten moet ik vechten in mijn situatie, met het bijzondere temperament dat ik heb, om de conditioneringen en beperkingen die op mijn leven wegen te overwinnen ? De oproep om binnen te komen is dringend: de tijd dringt, morgen is het te laat. Ja, morgen is het te laat, vandaag moet je het koninkrijk van God binnengaan! Ja, op een dag zal het te laat zijn voor jou en ook voor mij. Hoeveel tijd hebben we nog? We moeten elke dag leven alsof het de laatste is. Je komt niet zomaar in het paradijs, zonder het te beseffen, bij wijze van spreken. Je moet het willen. Je moet er voor vechten.

Je moet beslissen voor Jezus

Het is niet het behoren tot een groep, tot een ras, tot een familie, noch het beoefenen van een paar rituelen hier en daar of het van tijd tot tijd naar de mis gaan, dat ons een bedrieglijke zekerheid kan geven. Het is de inzet van onze hele persoon, al onze momenten, om Jezus te volgen. We moeten vooral niet oordelen over anderen! Wij weten twee dingen: God heeft alles gedaan voor de redding van alle mensen. Voor ons blijft het gewicht van onze vrijheid om het geschenk van God af te wijzen, en deze vrijheid is een strijd.

De deur is smal, zegt Jezus: « Niet wie Heer, Heer zegt, zal het Koninkrijk der hemelen binnengaan, maar wie de wil doet van mijn Vader, die in de hemelen is ». (Mt 7,21) Laten wij in ons gebed, wanneer wij deelnemen aan de Eucharistie, die zijn Lijden en Verrijzenis in herinnering brengt, Hem vragen ons te helpen opnieuw JA te zeggen !

Wat is de nauwe deur waardoor wij moeten gaan om gered te worden ? Als wij het Evangelie van Johannes lezen, vinden wij een interessant inzicht in het negentiende hoofdstuk, waar Jezus zegt: « Ik ben de poort, wie door mij binnenkomt, zal behouden worden ». Door de enge poort gaan betekent Jezus Christus aanvaarden en ermee instemmen te leven volgens de eisen van het Evangelie. Door de nauwe poort gaan betekent Jezus en zijn boodschap aanvaarden in het concrete van ons leven.

Het is elke dag dat we beslissen of we gered worden of niet. Jezus wil ons niet bang maken met zijn woorden in het Evangelie. Maar Jezus wil ons bewust maken van de ernst van de tijd die ons op deze aarde gegeven is. Want op een dag, zegt hij, zal de Heer opstaan en de deur sluiten.

Diaken Michel Houyoux.

Links naar andere christelijke websites

◊ My CMS : klik hier om het artikel te lesen → Eenentwintigste zondag door het jaar C

◊  Kernet in Herent : klik hier om het artikel te lesen →  Eenentwintigste zondag door het jaar (C)

Video De historische Jezus: Heeft Jezus echt bestaan ?

 

Samedi de la vingtième semaine dans le Temps Ordinaire de l’année C

De l’Évangile de Jésus Christ selon Luc

En ce temps-là, Jésus s’adressa aux foules et à ses disciples, et il déclara : «  Les scribes et les pharisiens enseignent dans la chaire de Moïse. Donc, tout ce qu’ils peuvent vous dire, faites-le et observez-le. Mais n’agissez pas d’après leurs actes, car ils disent et ne font pas. Ils attachent de pesants fardeaux, difficiles à porter, et ils en chargent les épaules des gens ; mais eux-mêmes ne veulent pas les remuer du doigt. Toutes leurs actions, ils les font pour être remarqués des gens : ils élargissent leurs phylactères et rallongent leurs franges ; ils aiment les places d’honneur dans les dîners, les sièges d’honneur dans les synagogues et les salutations sur les places publiques ; ils aiment recevoir des gens le titre de Rabbi.

Pour vous, ne vous faites pas donner le titre de Rabbi, car vous n’avez qu’un seul maître pour vous enseigner, et vous êtes tous frères. Ne donnez à personne sur terre le nom de père, car vous n’avez qu’un seul Père, celui qui est aux cieux. Ne vous faites pas non plus donner le titre de maîtres, car vous n’avez qu’un seul maître, le Christ. Le plus grand parmi vous sera votre serviteur. Qui s’élèvera sera abaissé, qui s’abaissera sera élevé. «  (Lc 10, 38-42)

Jésus loua la veuve du Temple

Jésus s’exprima sur le  détachement avec lequel nous devons vivre. En premier lieu, un détachement par rapport à notre sens de l’honneur et de la reconnaissance propre que nous cherchons souvent :  » Méfiez-vous »  les salutations sur les places publiques, les premiers rangs dans les synagogues, et les places d’honneur dans les dîners (Mc 12,38-39). Sur ce point, Jésus nous met en garde du mauvais exemple donné par les scribes.

En deuxième lieu, le détachement, des choses matérielles. Jésus loua l’attitude de la veuve pauvre et déplora  l’hypocrisie de certains : « Car tous, ils ont pris sur leur superflu, mais elle, elle a pris sur son indigence  » (Mc 12,44). Celui qui n’a pas l’esprit du détachement par rapport aux biens temporels, vit rempli de sa propre personne et ne peut pas aimer. Dans un tel état l’âme n’a pas de place pour les autres: ni compassion, ni miséricorde, ni attention envers son prochain.

Les saints nous donnent l’exemple. Voici un récit de la vie de Saint Pie X quand il était encore évêque de Mantoue. Un commerçant écrivit des mensonges à son propos. Beaucoup de ses amis lui conseillèrent d’attaquer en justice ce calomniateur. Ce  pauvre homme a plus besoin de prière que de châtiment.  Alors, il ne l’a pas poursuivi mais il a beaucoup prié pour lui. Mais l’histoire ne finit pas ainsi, après un certain temps, les affaires du commerçant n’allaient pas bien du tout et il se déclara en faillite.

Tous ses créanciers se jetèrent sur ses biens et lui enlevèrent. La seule personne qui vint à son secours fut l’évêque de Mantoue, qui de manière anonyme fit envoyer de l’argent au commerçant en lui disant que cet argent venait de la Dame la plus miséricordieuse qui soit : Notre Dame du Bon Secours. Est-ce que je vis avec détachement par rapport aux réalités terrestres ?  « Le programme du chrétien —le programme du Christ— est un “cœur qui voit” (Benoît XVI).

Diacre Michel Houyoux

Compléments

◊ La veuve généreuse : cliquez ici pour lire → →  Jésus vit une veuve misérable mettre deux petites pièces de monnaie dans le Trésor

Liens avec d’autres sites web chrétiens

◊ Famille chrétienne   : cliquez ici pour lire →  : cliquez ici pour lire →  Un seul Père – Famille Chrétienne

◊ Idée-Caté.com : cliquez ici pour entrer →  LA VEUVE QUI DONNE TOUT

◊  Une enseignante en théologie trinitaire : cliquez ici pour entrer → La veuve du temple

♥ Une femme qui donne sa part vitale comme le Christ