• Accueil
  • > Archives pour le Jeudi 28 septembre 2023

Zesentwintigste zondag in de gewone tijd – Jaar A

Posté par diaconos le 28 septembre 2023

Een menigte volgt Jezus als hij het huis van Jaïrus verlaat

Uit het evangelie van Jezus Christus volgens Matteüs


In die tijd zei Jezus tegen de overpriesters en de oudsten van het volk : « Wat denken jullie ? Een man had twee zonen. Hij kwam bij de eerste zoon en zei tegen hem : ‘Zoon, ga vandaag in de wijngaard werken. Hij antwoordde : ‘Dat doe ik niet. Maar toen kreeg hij berouw en ging. Toen ging de vader naar de tweede zoon en sprak op dezelfde manier tot hem. Deze antwoordde : « Ja, Heer, » en ging niet. Wie van de twee deed de wil van de vader ? »

Zij antwoordden hem : « De eerste. » Jezus zei tot hen : « Amen, Ik verklaar u: tollenaars en prostituees gaan u voor in het koninkrijk van God. Want Johannes de Doper is tot u gekomen op de weg der gerechtigheid, en gij hebt zijn woord niet geloofd ; maar de tollenaars en de prostituees geloofden hem. Maar u, die dit gezien hebt, hebt zich later zelfs niet bekeerd en zijn woord geloofd. (Mt 21, 26-32)

 Ga vandaag in mijn wijngaard werken


Dit verhaal uit het evangelie van Matteüs gaat over een zoon die ja zegt en het niet doet, en een andere zoon die nee zegt en het wel doet. « Een man had twee zonen. Hij kwam bij de eerste zoon en zei tegen hem: ‘Zoon, ga vandaag in mijn wijngaard werken.  Hij antwoordde : « Ik wil niet. Maar toen kreeg hij berouw en ging » (Mt 21,29). Door ons dit zeer korte verhaal te vertellen, wil Jezus ons alleen iemand laten zien die zijn gedrag verandert, iemand die zich bekeert.


Dit is een heel belangrijke en troostende openbaring voor iedereen : wat ons verleden ook is, wat onze eerdere weigeringen ook zijn… verandering is altijd mogelijk. In onze wereld wordt een persoon definitief geclassificeerd op basis van zijn verleden ; als hij slecht is, krijgt hij geen kans om zijn leven een nieuwe wending te geven. God daarentegen gelooft in onze vrijheid ; hij gelooft dat we kunnen veranderen van slecht naar goed en van goed naar beter.


Jezus sluit nooit iemand op in zijn verleden. Jezus geeft iedereen een kans, zelfs de meest zondige. Hij bevriest ons niet ; hij biedt ons altijd de kans op een nieuw begin. Dank U Heer voor deze hoop die U in ons legt. « De vader vroeg de tweede zoon hetzelfde. Hij antwoordde: ‘Ja, Heer. En hij ging niet. » En Jezus stelt ons deze vraag : « Wie van de twee deed de wil van de Vader ? »

De eerste, dat is duidelijk ! We kunnen niet anders antwoorden. Het zijn onze daden die tellen, niet onze bedoelingen ! Maar laten we anderen niet veroordelen. Deze tweede zoon over wie Jezus spreekt is heel vaak zoals wij. Sommige mensen zeggen bijvoorbeeld dat ze gelovig zijn, maar geen kerkgangers. Een ander voorbeeld : we zeggen Ja tegen God en Nee door onze daden ! Dat is niet logisch.
Een derde voorbeeld : in ons gebed tot God zeggen we : « Uw Koninkrijk kome, Uw wil geschiede… ». Komt ons gedrag overeen met deze mooie verklaringen ?

« Niet zij die zeggen: Heer, Heer… zullen het Koninkrijk der hemelen binnengaan, maar zij die de wil doen van mijn Vader die in de hemelen is » (Mt 7, 21). En Johannes, de discipel van wie Jezus hield, vertaalde : « Laten we niet liefhebben in woord of in tong, maar in daad en in waarheid » (Joh 3,18). Opnieuw worden we door Jezus’ tijdgenoten uitgedaagd: het is altijd God die van ons vraagt om met ons actieve geloof Ja tegen Hem te zeggen.


En dit Ja van ons geloof is vaak het begin van een bekering : « Ga vandaag in mijn wijngaard werken !  » Tot ieder van ons zegt God vanmorgen : « Ga werken in mijn wijngaard ! ». Tegelijkertijd zegt hij tegen ons : « Wees niet als de zoon die ja zei en vervolgens niets deed. Wees liever als degene die nee zei en aan het werk ging, berouw hebbend over het feit dat hij nee had gezegd. Maar wat nog beter is, is dat je ja tegen mij zegt en dat je je ja in praktijk brengt. We kunnen allemaal goede arbeiders worden in Gods wijngaard. God zal nooit zeggen : « Ik heb genoeg van je; ik geef je op; doe wat je wilt, ik wil je niet meer zien. » . (Mt 21, 28-32)


Diaken Michel Houyoux


Opmerkingen over dit artikel zijn van harte welkom. Schrijf ze in het vak onder het artikel.


Links naar andere christelijke websites


Dominicanen.be : klik hier om het artikel te lezen → 26e zondag door het jaar


Catholic for life : klik hier om het artikel te lezen → reflectie voor de 26e zondag door het jaar jaar A

 
Video Aflevering 9 → https://youtu.be/6kNCUzD6dd0?t=37

Publié dans Catéchèse, évangiles, La messe du dimanche, Page jeunesse, Paroisses, Temps ordinaire | Pas de Commentaire »

Vendredi de la vingt-sixième semaine du Temps Ordinaire – Année A

Posté par diaconos le 28 septembre 2023

Peut-il venir de Nazareth quelque chose de bon ?

 

Peut-il sortit quelque chose de bon de Nazareth

De l’Évangile de Jésus Christ selon Jean

En ce temps-là, lorsque Jésus vit Nathanaël venir à lui, il déclara à son sujet : «Voici vraiment un Israélite : il n’y a pas de ruse en lui.» Nathanaël lui demande : «D’où me connais-tu ?» Jésus lui répond : «Avant que Philippe t’appelle, quand tu étais sous le figuier, je t’ai vu.»

Nathanaël lui dit : «Rabbi, c’est toi le Fils de Dieu ! C’est toi le roi d’Israël !» Jésus reprend : «Je te dis que je t’ai vu sous le figuier, et c’est pour cela que tu crois ! Tu verras des choses plus grandes encore Et il ajoute : «Amen, amen, je vous le dis : vous verrez le ciel ouvert, et les anges de Dieu monter et descendre au-dessus du Fils de l’homme.» (Jn 1, 47-51)

Put-il venir quelque chose de bon de Nazareth ?

Nathanaël dit à Philippe : «Put-il venir quelque chose de bon de Nazareth ?» Philippe lui répondit : «Viens et vois !» D’où put venir ce préjugé dans l’esprit de Nathanaël ? De ce que Nazareth fut en Galilée, de ce que ce fut une petite localité ? Ou enfin de ce que cette ville fut mal famée sous le rapport de la moralité ?

Les interprètes soutinrent ces diverses opinions. Monsieur Godet pensa que le doute de Nathanaël vint de ce qu’aucune prophétie n’assigna à Nazareth un rôle important.

La question de Nathanaël parut trop générale (quelque chose de bon) pour comporter cette idée. En revanche, Nathanaël étant de Cana, à une lieue seulement de Nazareth, il put céder a cette mesquine jalousie qui exista souvent de village à village et qui ne lui permit pas de croire que cette localité, aussi petite que la sienne, eut part à une gloire si éclatante.

«Voici un véritable Israélite en qui il n’y a pas de fraude» : Jésus adressa ces paroles à ceux qui l’entourèrent, mais de manière à être entendu de Nathanaël et afin d’entrer en rapport avec lui, de gagner sa confiance en se dévoilant à lui dès l’abord comme Celui qui sonde les cœurs :«Le lendemain, Jésus voulut se rendre en Galilée, et il rencontra Philippe. Il lui dit: Suis-moi.»(Jn 1, 43)

Nathanaël ne repoussa pas la louange de Jésus ; ce fut là, comme l’observa Meyer, une preuve de sa sincérité, et sa question ne fut que l’expression d’un profond étonnement.

Il parut que, peu de temps avant la rencontre de Philippe et de Nathanaël, ce dernier se retira sous un figuier près du chemin, ou il crut ne pas être repéré. Ce fut là que Jésus l’interpela : «Je t’ai vu Le regard de Jésus, non seulement découvrit Nathanaël en un lieu où il fut naturellement caché, mais il pénétra jusqu’au fond de son cœur et reconnut les sentiments intimes qui l’occupèrent à ce moment.

C’est ce qui ressortit de l’impression profonde et décisive que fit sur Nathanaël ce simple mot : je t’ai vu. Rien de moins ne saurait expliquer comment cette parole créa la foi en cet homme, et provoqua la confession qui s’échappa de son cœur et de ses lèvres.

Se sentant en présence de Jésus qui le pénétra jusqu’au fond de l’âme, Nathanaël le reconnut et le confessa avec bonheur comme le Fils de Dieu et le Roi d’Israël.

Sans doute, la connaissance de Nathanaël fut encore bien faible, car il ne fut pas un théologien qui fit de la métaphysique, mais un croyant qui confessa sa foi, et cette foi renferma en germe tout ce que crut plus tard, avec plus de lumières, Nathanaël devenu apôtre.

Ceux qui s’étonnèrent de rencontrer de sa part une telle confession, oublièrent que tout Israélite pieux connut les Écritures et que Nathanaël avait pu trouver : «Servez l’Éternel avec crainte, Et réjouissez-vous avec tremblement.»(Ps 2, 11)

Diacre Michel Houyoux

Complément

Diaconos : Fêtés ce jour : cliquez ici pour lire l’article → Saint Michel, saint Gabriel et saint Raphaël (archanges)

Liens avec d’autres sites chrétiens sur Internet

hozana.org : cliquez ici pour lire l’article → Vous verrez les anges de Dieu monter et descendre au-dessus du Fils de l’homme

Catholique.org. : cliquez ici pour lire l’article → Vous verrez les anges de Dieu monter et descendre au dessus du Fils de l’homme

VidéoMarc Jude Duvil https://youtu.be/mhupPIcbDGM

 

 

Publié dans Catéchèse, comportements, Page jeunesse, Paroisses, Temps ordinaire | Pas de Commentaire »

 

Passion Templiers |
CITATIONS de Benoît XVI |
La pastorale Vauban |
Unblog.fr | Annuaire | Signaler un abus | chrifsossi
| La Mosquée de Méru
| Une Paroisse virtuelle en F...