De Heer Jezus, Koning van het Universum – Jaar A
Posté par diaconos le 22 novembre 2023
Het laatse Oordel
Uit het Evangelie volgens Matteüs van Jezus Christus.
In die tijd zei Jezus tegen zijn discipelen : « Wanneer de Mensenzoon komt in zijn heerlijkheid, en alle engelen met hem, dan zal hij zitten op de troon van zijn heerlijkheid. Alle volken zullen voor hem worden verzameld ; hij zal de mensen van elkaar scheiden zoals een herder de schapen van de bokken scheidtv : hij zal de schapen aan de rechterkant zetten en de bokken aan de linkerkant. Dan zal de koning tegen degenen aan zijn rechterhand zeggen : « Kom, jullie gezegenden van mijn Vader, ontvang als een erfenis het koninkrijk dat voor jullie bereid is vanaf de grondlegging van de wereld.
Want ik had honger en u hebt mij te eten gegeven ; ik had dorst en u hebt mij te drinken gegeven ; ik was een vreemdeling en u hebt mij opgenomen ; ik was naakt en u hebt mij gekleed; ik was ziek en u hebt mij bezocht ; ik zat in de gevangenis en u bent naar mij toegekomen ! Dan zullen de rechtvaardigen hem antwoorden : « Heer, wanneer hebben wij u gezien ? U had honger en wij gaven u te eten ? U had dorst en wij gaven u te drinken ? U was een vreemdeling en wij namen u op ? U was naakt en wij hebben u gekleed ? je ziek was of in de gevangenis zat? Wanneer zijn wij tot u gekomen ?
En de koning zal hun antwoorden : ‘Amen, ik zeg u, zo vaak als u het gedaan hebt voor een van de minste van deze broeders van mij, hebt u het voor mij gedaan. Dan zal hij zeggen tegen degenen aan zijn linkerkant : ‘Ga weg van mij, vervloekten, naar het eeuwige vuur dat bereid is voor de duivel en zijn engelen. Want ik had honger en jullie hebben mij niet te eten gegeven; ik had dorst en jullie hebben mij niet te drinken gegeven ; ik was een vreemdeling en jullie hebben mij niet opgenomen; ik was naakt en jullie hebben mij niet gekleed ; ik was ziek en zat in de gevangenis en jullie hebben mij niet bezocht’.
Dan zullen ook zij antwoorden : « Heer, wanneer hebben wij u honger, dorst, naakt, vreemdeling, ziek of in de gevangenis gezien zonder ons tot uw dienst te stellen ? » Hij zal hen antwoorden : « Amen, ik zeg u, telkens wanneer u het niet deed voor een van de minsten van deze, deed u het niet voor Mij. En zij zullen heengaan, dezen naar de eeuwige straf, maar de rechtvaardigen naar het eeuwige leven. » (Mt 25, 31-46)
Het laatste oordeel
Wanneer de Mensenzoon komt in zijn heerlijkheid en alle volken voor hem verzameld zijn, zal hij sommigen aan zijn rechterhand plaatsen en anderen aan zijn linkerhand. Dan zal hij tegen degenen aan zijn rechterhand zeggen : « Kom, jullie gezegenden van mijn Vader, bezit het koninkrijk dat voor jullie bereid is, want ik was hongerig en dorstig, een vreemdeling, naakt, ziek, in de gevangenis, en jullie hebben mij geholpen. »
Dan zullen zij hem antwoorden : « Heer, wanneer hebben wij u in al deze noden gezien en u geholpen ? » En de koning zal hen antwoorden : « Zo vaak als u het de minste van mijn broeders hebt gedaan, hebt u het mij gedaan. » Dan zal hij tegen degenen aan zijn linkerkant zeggen : « Ga weg van mij, jullie vervloekten, want ik had honger en dorst, ik was een vreemdeling, naakt, ziek en in de gevangenis, en jullie hebben mij niet geholpen. »
Ook zij zullen antwoorden : « Heer, wanneer hebben wij u in al deze nood gezien en hebben wij u niet bijgestaan ? » Hij zal hun antwoorden : « Zo vaak als jullie het niet gedaan hebben voor de minste van mijn broeders, hebben jullie het ook niet voor mij gedaan. En dezen zullen heengaan naar de eeuwige straf, maar de rechtvaardigen naar het eeuwige leven.
Degenen die worden opgenomen aan de rechterhand van de Verlosser, evenals de verworpenen zelf, zijn mensen die de kans hebben gehad om de Verlosser te leren kennen en hem goed te doen in de persoon van de armen ; het is duidelijk dat Jezus wist dat hij op het moment van zijn komst om de wereld te oordelen, bij alle volken bekend zou zijn door de prediking van het evangelie ? » (Mt 24, 14 ; Mt 28, 19).
De naam van Jezus is de enige naam die aan de mensheid is gegeven waardoor we gered kunnen worden. (Handelingen 4, 12). Alle mensen zullen in de aanwezigheid van Jezus Christus worden geplaatst en de keuze krijgen om de redding die Hij aanbiedt te accepteren of af te wijzen. Op de dag des oordeels zal duidelijk worden of zij het evangelie van genade in geloof hebben aangenomen en of dit evangelie is doorgedrongen in de harten van degenen die het belijden, of dat hun religie slechts een lippreligie was.
De overwegingen van het oordeel die in deze profetische beschrijving worden genoemd sluiten daarom op geen enkele manier de grote christelijke doctrine van redding door geloof uit ; ze onthullen alleen degenen in wie dit geloof door de liefde werkzaam is geworden. (Gal 54, 6). De Koning is Christus, wiens goddelijk koningschap in al zijn pracht verschijnt nu Hij zijn heerschappij opneemt. Hij is het die de eeuwige goederen heeft die deze heerschappij met zich meebrengt.
Omdat dit koninkrijk vanaf de grondlegging van de wereld door de raad van goddelijke genade is bereid voor hen die door de Vader gezegend zijn, zijn zij er zelf door dezelfde genade voor bestemd (Ef 1,4). Deze woorden laten dus duidelijk zien dat het loon van de rechtvaardigen een geschenk van goddelijke genade is en niet de prijs van de werken die nu genoemd gaan worden.
Deze werken zijn niet zozeer de oorzaak van het geluk dat hier beschreven wordt, maar het getuigenis en de vrucht van het geloof en de liefde van hen die ze gedaan hebben. Jezus voegde er voor de zijnen het voorrecht aan toe om aan zijn rechterhand te mogen zitten, wat onder alle volkeren als een eer wordt beschouwd.In dit beeld wordt meestal nog een antithese gezocht, gebaseerd op de tegenstelling tussen schapen en geiten : het ene staat voor zachtmoedigheid, vrede en onschuld, het andere voor een wilde, twistzieke en onreine natuur.
De Koning is Christus, wiens goddelijke koningschap in al zijn pracht verschijnt nu Hij zijn heerschappij opneemt. Hij is het die beschikt over de eeuwige goederen die deze heerschappij met zich meebrengt. Omdat dit koninkrijk vanaf de grondlegging van de wereld door de raad van goddelijke genade is bereid voor hen die door de Vader gezegend zijn, zijn zij er zelf door dezelfde genade voor bestemd (Ef 1, 4).
Deze woorden laten dus duidelijk zien dat het loon van de rechtvaardigen een geschenk is van goddelijke genade en niet de prijs van de werken die nu genoemd gaan worden. Deze werken zijn niet zozeer de oorzaak van het geluk dat hier beschreven wordt, maar het getuigenis en de vrucht van het geloof en de liefde van hen die ze gedaan hebben. Jezus voegde voor de zijnen het voorrecht toe om aan zijn rechterhand te zitten, wat door alle volkeren als een eer wordt beschouwd.
In dit beeld wordt meestal nog een antithese gezocht, gebaseerd op de tegenstelling tussen schapen en geiten : het ene staat voor zachtmoedigheid, vrede en onschuld, het andere voor een wilde, twistzieke en onreine natuur. De uitdrukking van verbazing van de rechtvaardigen is bedoeld om de reactie van de koning op te roepen. De vragen van de rechtvaardigen werden op verschillende manieren geïnterpreteerd. Ze werden gezien als een teken van hun bescheidenheid en nederigheid, waarvan ze zich niet eens bewust waren.
Het is ook geïnterpreteerd als dat ze hun goede werken waren vergeten en zich alleen hun fouten herinnerden, omdat ze nooit hadden gehoopt dat er iets overeind zou blijven in het oordeel, behalve de genade en barmhartigheid van God. De belangrijkste reden voor de verbazing van de rechtvaardigen was de gedachte die Jezus uitsprak dat wat zij voor de ellendigen hadden gedaan, zij ook voor zichzelf hadden gedaan. Ze ontzegden hun werken de immense waarde die ze plotseling in hun ogen hadden gekregen doordat de Koning zich op deze manier identificeerde met de allerarmsten.
« De gelovigen hechten geen waarde aan hun goede werken, noch de goddelozen aan hun slechte, zoals de rechter doet » (Bengel) De uitdrukking van verbazing van de rechtvaardigen was bedoeld om de reactie van de koning op te roepen. Dan zal Hij ook tot hen aan Zijn linkerhand zeggen : « Gaat weg van Mij, gij vervloekten, in het eeuwige vuur, dat voor de duivel en zijn engelen bereid is. » Jezus gebruikte dezelfde zinsnede en enkele van dezelfde termen.
Telkens wanneer de Bijbel ons vertelt over de morele straffen van de verdoemden onder deze beelden van een vuur, een vlam, een worm, enzovoort, moeten we oppassen dat we ze niet materialiseren. De straffen van de goddelijke gerechtigheid zullen gevonden worden in het geweten met zijn berouw, in de ziel met zijn berouw. Het gebrek aan broederliefde voor Jezus is op zichzelf dood en verdoemenis (1Co 13, 1 ; 1Joh 3, 10-11 ; 1Joh 4, 8 )
Ze geloven dat ze een excuus kunnen vinden in de gedachte dat ze niet persoonlijk tegen Jezus hebben gehandeld door hun onverschilligheid en egoïsme. Zij waren geen goddeloze mensen. Het feit dat Jezus zich nog steeds identificeerde met alle ellendigen laat zien dat een gebrek aan naastenliefde de afwezigheid van de liefde van Jezus veronderstelt, de enige bron van alle naastenliefde.
« En dezen zullen heengaan in de eeuwige straf, maar de rechtvaardigen in het eeuwige leven: Dit is de tragische en uiteindelijke uitkomst van het oordeel » (Dan 12:2). Verscheidene exegeten ondersteunden deze opvatting met de overweging dat, strikt genomen, het tegenovergestelde van vien geen straf is, maar de afwezigheid van leven, dood, vernietiging, vernietiging.
Diaken Michel Houyoux
Video Het laatste oordeel → https://youtu.be/YYQAD3psk2s
Publié dans Bible, Catéchèse, comportements, Dieu, Enseignement, évangiles, fêtes religieuses, Foi, Histoire, L'Église, Page jeunesse, Paroisses, Religion, Rencontrer Dieu, Temps ordinaire | Pas de Commentaire »
