Lundi de la vingt-sixième semaine du Temps Ordinaire – Année Paire

 

De l’Évangile de Jésus Christ selon Luc

ce temps-là, une discussion survint entre les disciples pour savoir qui, parmi eux, était le plus grand. Mais Jésus, sachant quelle discussion occupait leur cœur, prit un enfant, le plaça à côté de lui et leur dit : « Celui qui accueille en mon nom cet enfant, il m’accueille, moi. Et celui qui m’accueille accueille celui qui m’a envoyé. En effet, le plus petit d’entre vous tous, c’est celui-là qui est grand. »

Jean, l’un des Douze, dit à Jésus : « Maître, nous avons vu quelqu’un expulser des démons en ton nom ; nous l’en avons empêché,car il ne marche pas à ta suite avec nous. » Jésus lui répondit :« Ne l’en empêchez pas : qui n’est pas contre vous est pour vous. » (Lc 9 46-50)

Humilité et tolérance

Marc raconta avec plus de détails l’origine de cette discussion, tandis que Matthieu rapporta d’une manière plus complète l’instruction de Jésus dont   elle fut l’occasion. Jésus, d’après Marc, avait remarqué qu’une contestation s’était élevée entre les disciples en chemin, et, arrivés à la maison, il leur en avait demandé le sujet. Ce qui n’empêcha pas que le mot de Luc sachant la pensée de leur cœur, ne conserva toute sa signification. Jésus seul, en effet, pénétrait et appréciait à sa juste valeur morale la pensée d’orgueil qui était, selon les termes de l’original, entrée en eux.

Dans Matthieu, Jésus présenta tout d’abord ce petit enfant comme type d’humilité, ce qui fut certainement sa pesée. Luc l’exprima également.   À et quelques autres ont : contre vous ; pour vous. Cette dernière leçon est la plus probable dans Luc.   Ceux qui ne furent pas contre eux, furent pour eux.  L’intérêt bien entendu de la cause de Jésus les y invita et la charité leur en fit un devoir. Ils ne purent prétendre à une domination absolue sur les âmes comme Jésus a seul le droit de l’exercer.

Vidéo ÉlisenGilmor : cliquez ici →https://youtu.be/678MXEeATLA 

 

Двадцать пятое воскресенье в ординарном времени – год Б

Сын Человеческий будет арестован и судим

Из Евангелия Иисуса Христа от Марка

В то время Иисус шел по Галилее с учениками Своими и не хотел, чтобы кто-нибудь знал об этом, потому что учил учеников Своих, говоря им: «Сын Человеческий предается в руки человеческие; убьют Его, и через три дня после смерти воскреснет.»    Но ученики не поняли этих слов и побоялись спросить Его.

Когда они пришли в Капернаум, Иисус спросил их дома: «О чем вы спорили по дороге?.Они молчали, потому что по дороге обсуждали между собой, кто из них больше. Когда же Иисус сел, то созвал Двенадцать и сказал им: если кто хочет быть первым, будь последним из всех и слугою всех. Затем Он взял ребенка, поставил его посреди них, поцеловал его и сказал им: «Кто примет такое дитя во имя Мое, тот Меня принимает. А кто принимает Меня, тот принимает не Меня, а Того, Кто послал Меня».

Но ученики не поняли этих слов и побоялись спросить Его. Когда они пришли в Капернаум, Иисус спросил их дома: «О чем вы спорили по дороге?.Они молчали, потому что по дороге обсуждали между собой, кто из них больше.  Когда же Иисус сел, то созвал Двенадцать и сказал им: если кто хочет быть первым, будь последним из всех и слугою всех. Затем Он взял ребенка, поставил его посреди них, поцеловал его и сказал им: «Кто примет такое дитя во имя Мое, тот Меня принимает. А кто принимает Меня, тот принимает не Меня, а Того, Кто послал Меня».

Иисус учит Своих учеников

Покинув Кесарию Филиппову, Иисус пошел по Галилее, стараясь остаться неизвестным, чтобы учить учеников о Своей скорой смерти и воскресении. Они не понимали и не смели спрашивать Его. Кто был. величайc ? В Капернауме Иисус спросил их, о чем они говорили по дороге.

Они замолчали, смутившись. Иисус торжественно сказал им, что тот, кто хочет быть первым, будет последним, слугой всех.  Он обнял маленького ребенка и сказа: «Кто примет одного из малых сих, того и Бог примет». Иисус сказал :«Лучше мне быть брошенным в море смельничным же рновом на шее, нежели злословить одного из малых сих, верующих в Меня».

Рука, нога, глаз должны быть принесены в жертву, если они служат поводом для нашего падения, чтобы мы не попали в ад, где червь не умирает, где огонь не угасает. Каждый человек будет просолен огнем, как и каждая жертва должна быть просолена солью. 

Они не понимали и не смели спрашивать Его. Кто был. величайc ? В Капернауме Иисус спросил их, о чем они говорили по дороге. Они замолчали, смутившись. Иисус торжественно сказал им, что тот, кто хочет быть первым, будет последним, слугой всех.

 Соль хороша до тех пор, пока она не теряет своего вкуса ; давайте же иметь соль в себе и оставаться в мире друг с другом. Выйдя оттуда, они пошли через Галилею, и он не хотел, чтобы кто-нибудь знал об этом. Иисус учил Своих у ерез три дня после смерти воскреснет. (Мк. 9, 31)

 Но они не поняли этих слов и побоялись спросить Его. Хотя они не поняли этого предсказания, они почувствовали в нем что-то болезненное; Матфей говорит, что они были сильно опечалены этим, и именно поэтому они боялись спросить Его. В Евангелии от Матфея именно ученики задали Иисусу вопрос : «Кто больше ?»

Лука рассказывает, что между ними произошел спор и что Иисус, зная об этом, поставил среди них ребенка.  По словам Марка, сначала Он спросил о предмете их разговора, и Марк заметил, что ученики молчали, потому что им было стыдно в Его присутствии задать вопрос, выдающий их честолюбие.

Когда же Он сел, то призвал двенадцать и сказал иU+043cbnnnn : «Если кто хочет быть первым, да будет последним из всех и слугою всех». В том, как Иисус готовился говорить, было что-то торжественное. Иисус не сказал : кто хочет быть первым, да будет последним и слугою всех, но: он им будет ; Oн не давал советов, как достичь истинного величия.

Он показал унижение, которое является неизбежным следствием гордыни, согласно вечному принципу Царства Божьего : «Кто возвышает себя, тот будет унижен». Он не предсказывал будущего суда, а констатировал настоящий факт: гордость – это понижение, смирение – это величие.

 Он показал унижение, которое является неизбежным следствием гордости, согласно вечному принципу Царства Божьего: «Кто возвышает себя, тот будет унижен». Он не предсказывал будущего суда, а констатировал настоящий факт: гордость – это понижение, смирение – это величие.

«Кто примет одного из малых сих во имя Мое, тот Меня принимает ; а кто Меня принимает, тот не Меня принимает, но Пославшего Меня» (Мк. 9, 37). Заявляя, что всякий, кто принимает Его, принимает Самого Бога, Иисус выразил мысль, которая часто встречается в Евангелии от Иоанна, например, в словах : «Я и Отец – одно».

 В параллельном отрывке из Евангелия от Матфея Иисус дает еще одно не менее важное наставление, касающееся маленького ребенка, которого Он представил в качестве примера.

Дьякон Мichel     Houyoux

Ссылки на другие христианские сайты

◊ Bible    Gateway: нажмите здесь, чтобы прочитать статью → От Луки 11 NRT – Иисус учит учеников

 ◊Преподавание Библии : нажмите здесь, чтобы прочитать статью → От Луки 6 глава — Библия — Новый русский перевод

♥ Ладивинская литургия : нажмите здесь → https://youtu.be/GuDj3e7EeIY

Lundi de la vingt-sixième semaine du Temps Ordinaire – Année Paire

 

 

De l’Évangile de Jésus Christ selon Luc

En ce temps-là, une discussion survint entre les disciples pour savoir qui, parmi eux, était le plus grand. Mais Jésus, sachant quelle discussion occupait leur cœur, prit un enfant, le plaça à côté de lui et leur dit : « Celui qui accueille en mon nom cet enfant, il m’accueille, moi. Et celui qui m’accueille accueille celui qui m’a envoyé. En effet, le plus petit d’entre vous tous, c’est celui-là qui est grand. »

Jean, l’un des Douze, dit à Jésus : « Maître, nous avons vu quelqu’un expulser des démons en ton nom ; nous l’en avons empêché, car il ne marche pas à ta suite avec nous. » Jésus lui répondit :
« Ne l’en empêchez pas : qui n’est pas contre vous est pour vous. » (Lc 9 46-50)

Humilité et tolérance

Marc raconta avec plus de détails l’origine de cette discussion, tandis que Matthieu rapporta d’une manière plus complète l’instruction de Jésus dont   elle fut l’occasion. Jésus, d’après Marc, avait remarqué qu’une contestation s’était élevée entre les disciples en chemin, et, arrivés à la maison, il leur en avait demandé le sujet. Ce qui n’empêche pas que le mot de Luc sachant la pensée de leur cœur, ne conserva toute sa signification. Jésus seul, en effet, pénétrait et appréciait à sa juste valeur morale la pensée d’orgueil qui était, selon les termes de l’original, entrée en eux.

Dans Matthieu, Jésus présenta tout d’abord ce petit enfant comme type d’humilité, ce qui fut certainement sa pesée. Luc l’exprima également.   À et quelques autres ont : contre vous ; pour vous. Cette dernière leçon est la plus probable dans Luc.   e furet pas contre eux, furent pour eux.  L’intérêt bien entendu de la cause de Jésus les y invita et la charité leur en fit un devoir. Ils ne purent prétendre à une domination absolue sur les âmes comme Jésus a seul le droit de l’exercer.

Vidéo ÉlisenGilmor : cliquez ici pour lire l’article →https://youtu.be/678MXEeATLA                                                         

Vijfentwingste zondag in het jaar B

Uit het evangelie van Jezus Christus volgens Marcus

 In die tijd trok Jezus met zijn discipelen door Galilea, en hij wilde niet dat het bekend werd, want hij onderwees zijn discipelen door tegen hen te zeggen : “De Mensenzoon is overgeleverd in de handen van de mensen; ze zullen hem doden en drie dagen na zijn dood zal hij weer opstaan.”  Maar de discipelen begrepen deze woorden niet en waren bang om hem te ondervragen. Ze kwamen in Kafarnaüm en toen ze thuiskwamen, vroeg Jezus hun : ”Wat hadden jullie onderweg besproken ? “   Ze zwegen, omdat ze onderweg met elkaar hadden besproken wie de grootste was. Terwijl Hij ging zitten, riep Jezus de Twaalf en zei tegen hen : “Als iemand de eerste wil zijn, laat hij dan de laatste van allen zijn en dienaar van allen.”

Jezus onderwijst zijn discipelen Nadat Jezus Caesarea Filippi had verlaten, reisde hij door Galilea, in een poging onbekend te blijven, zodat hij zijn discipelen kon instrueren over zijn naderende dood en opstanding. Ze begrepen het niet en durfden hem niet te ondervragen.Welke was de grootste ? In Kapernaüm vroeg Jezus hun wat ze onderweg bespraken. Ze vielen stil, verward.  Op dat moment, Jezus reisde met zijn discipelen door Galilea, en hij wilde niet dat iemand het wist, want hij onderwees zijn discipelen en zei tegen hen : “De Mensenzoon wordt overgeleverd in de handen van mensen ; ze zullen hem vermoorden en drie dagen na zijn dood zal hij weer opstaan.”

Maar de discipelen begrepen deze woorden niet en ze waren bang om hem te ondervragen. Ze kwamen in Kapernaüm, en eenmaal thuis vroeg Jezus hun : “Waar hadden jullie het onderweg over  ?”  Ze waren stil, omdat ze onderweg met elkaar hadden gediscussieerd om erachter te komen wie de grootste was. Nadat Hij was gaan zitten, riep Jezus de Twaalf en zei tegen.  Neem dan een kind, hij plaatste hem in hun midden, kuste hem en zei tegen hen : “Wie welkom heet in mijn naam zo’n kind, Ik ben het die hij verwelkomt. En hij die mij verwelkomt, Ik ben het niet die hij verwelkomt, maar Hij die mij gezonden heeft.”

Ze waren stil, omdat ze onderweg met elkaar hadden gediscussieerd om erachter te komen wie de grootste was. Nadat Hij was gaan zitten, riep Jezus de Twaalf en zei tegen hen : “Als iemand de eerste wil zijn, moge hij de laatste van allen zijn en de dienaar van allen.”  Neem dan een kind, hij plaatste hem in hun midden, kuste hem en zei tegen hen : “Wie welkom heet in mijn naam zo’n kind, Ik ben het die hij verwelkomt. En hij die mij verwelkomt, Ik ben het niet die hij verwelkomt, maar Hij die mij gezonden heeft.” (Mc 9, 30-37)

Als iemand de eerste wil zijn, laat hem dan de laatste van allen

 Jezus onderwijst zijn discipelen Nadat Jezus Caesarea Filippi had verlaten, reisde hij door Galilea, in een poging onbekend te blijven, zodat hij zijn discipelen kon instrueren over zijn naderende dood en opstanding.  Ze begrepen het niet en durfden hem niet te ondervragen.Welke was de grootste? In Kapernaüm vroeg Jezus hun wat ze onderweg bespraken. Ze vielen stil, verward. Jezus verklaarde hun plechtig dat wie de eerste wil zijn, de laatste zal zijn, de dienaar van allen.  Hij sloeg zijn armen om een ​​klein kind en zei : ‘Wie een van deze kleintjes ontvangt, ontvangt hem en ontvangt God.” Jezus zei : “Het zou beter zijn om met een molensteen om je nek in zee te worden gegooid, dan een van deze kleintjes die in Mij geloven, te schande te maken.”

De hand, de voet en het oog moeten worden opgeofferd, als ze ons doen struikelen, anders vallen we in de hel waar de worm niet sterft, waar het vuur niet wordt uitgeblust. Iedereen zal met vuur gezouten worden, net zoals elk offer met zout gezouten moet worden.  Zodat  out is goed zolang het zijn smaak niet verliest; laten we zout in onszelf hebben en onder elkaar in vrede blijven. Van daaruit vertrokken ze door Galilea; en hij wilde niet dat iemand het wist. Jezus onderwees zijn discipelen en zei tegen hen : “De Mensenzoon zal in de handen van de mensen worden overgeleverd; zij zullen hem ter dood brengen, en drie dagen nadat hij ter dood is gebracht, zal hij weer opstaan.” (Mk 9, 31)

Maar ze begrepen dit woord niet en waren bang hem te ondervragen. Zonder deze voorspelling te begrijpen, voelden ze er iets pijnlijks in ; Matthew zegt dat ze erg bedroefd waren ; en dit was de reden waarom ze bang waren hem te ondervragen.   In het evangelie van Matteüs waren het de discipelen die Jezus de vraag stelden : “Wie is groter ?” Lukas vertelde dat er een gesprek tussen hen plaatsvond en dat Jezus, die dit wist, een kind in hun midden plaatste.  Volgens Markus informeerde hij eerst naar het onderwerp van hun gesprek en Markus merkte op dat de discipelen zwegen, omdat ze zich in zijn aanwezigheid schaamden omdat ze een vraag hadden gesteld die hun ambitie verraadde.

Terwijl hij ging zitten, riep hij de twaalf en zei tegen hen : “Als iemand de eerste wil zijn, zal hij de laatste van allemaal zijn en dienaar van allemaal.” Er was iets plechtigs in de manier waarop Jezus zich voorbereidde om te spreken.   Jezus zei niet: laat hij die de eerste wil zijn, de laatste en dienaar van allen zijn, maar : hij zal het zijn ; hij gaf geen advies over hoe je ware grootsheid kon bereiken. Hij toonde de vernedering die het onvermijdelijke gevolg is van hoogmoed, volgens dit eeuwige principe van het koninkrijk van God : “Iedereen die zichzelf verhoogt, zal vernederd worden.”   Hij voorspelde geen komend oordeel, maar stelde een actueel feit vast : trots is een vernedering, nederigheid is grootsheid : “Wie een van deze kleine kinderen in mijn naam ontvangt, ontvangt mij; en wie mij ontvangt, ontvangt niet mij, maar Hij die mij gezonden heeft.” (Mc 9:37)

Door te verklaren dat hij die hem ontvangt, God zelf ontvangt, bracht Jezus een gedachte tot uitdrukking die vaak in het Evangelie van Johannes wordt aangetroffen, bijvoorbeeld in dit gezegde : « Ik en de Vader zijn één ». In de parallelle passage uit Matteüs Jezus gaf ter gelegenheid van het kleine kind dat hij als model presenteerde, nog een niet minder belangrijke instructie.

 Diaken Michel Houyoux

Links naar andere christelijke sites

◊ Kerk.net : klik hier om het artikel te lezen → A-cyclus vijfentwintigste zondag door het jaar

◊ Sister oft the Precious : klik hier om het artikel te lezen →24 september, 25e zondag door de gewone tijd, gevuld

♥ Video : Film over Jesus Christus klik hier → https://youtu.be/3myaPqWRC5Q