Второе воскресенье в обычное время года B

И когда они увидели, где он живет, они остались с ним

# Апостолы – это двенадцать учеников, избранных Иисусом из Назарета. Иисус также отличил семьдесят учеников, которые впоследствии стали епископами города. Все эти ученики возвещали Благую Весть, выражение, которое породило слово Евангелие, после того, как были написаны тексты в 65-100 годах. Павел Тарсусский по христианской традиции считался тринадцатым апостолом: его называли апостолом язычников. И католики, и православные считают епископов преемниками апостолов и придают особое значение тому, чтобы епископы были частью апостольской преемственности.

Группа Двенадцати осталась после Воскресения Иисуса. После предательства и смерти Иуды оставшиеся одиннадцать решили привести ученика из жребия, Матфия, чтобы он присоединился к нам и стал свидетелем Воскресения. Они, наряду с другими учениками, были бенефициарами дара Духа в день Пятидесятницы. После убийства Иакова, брата Иоанна, Иродом Агриппой I в 44 году, группа не была возобновлена, хотя они регулярно возвращались в Иерусалим, чтобы сообщить о случившемся.

# Во время жизни и служения Иисуса апостолы были Его ближайшими последователями и стали главными учителями Евангельской Вести Иисуса. В то время как в христианской традиции апостолов часто называют двенадцатью по числу, разные евангельские писатели дают разные имена одному и тому же человеку, а апостолы, упомянутые в одном Евангелии, в других не упоминаются. Существует также восточная христианская традиция, вытекающая из Евангелия от Луки, согласно которой во времена служения Иисуса было до 70 апостолов.

Миссия Двенадцати Апостолов во время служения Иисуса записана в Синоптических Евангелиях. После Своего воскресения Иисус послал одиннадцать из них (минус Иуда Искариот, который к тому времени уже умер) через Великое Поручение, чтобы распространить Свое учение среди всех народов. В современном употреблении миссионеры среди пятидесятников часто называют себя апостолами, что происходит от латинского эквивалента апостола, т.е. миссио, источника английского слова миссионер. В I в. н.э. апостолы основали церкви по всей территории Римской империи и, согласно традиции, через Ближний Восток, Африку и Индию.

Из Евангелия Иисуса Христа, по словам святого Иоанна

В то время Иоанн Креститель был с двумя учениками. Когда он посмотрел на Иисуса, пришедшего и ушедшего, то сказал : « Вот Агнец Божий ». « Два ученика услышали, что Он сказал, и последовали за Иисусом. Когда Он обернулся, Иисус увидел, что они идут за Ним, и сказал им: « Что вы ищете ? »
Они ответили ему : « Раввин – то есть, хозяин, где ты остановился ? « Он сказал им : « Подойдите и посмотрите ». Онив пошли посмотреть, где он остановился, и они остались с ним в тот день. Это было примерно в десятый час (около четырех часо дня).

Андрей, брат Симона Петра, был одним из двух учеников, услышавших слово Иоанна и последовавших за Иисусом. Сначала он нашел Симона, своего родного брата, и сказал ему : « Мы нашли Мессию », что означает Христос. Андрей привел своего брата к Иисусу. Иисус посмотрел на него и сказал: « Ты Симон, сын Иоанна ; имя твое будет Cephas » – что означает Питер.  (Джон 1, 35-42)

Первая группа учеников

Иоанн Креститель обратился к двум своим ученикам: на третий день Иоанн снова указал на Иисуса, как на Агнца Божьего. Ученики последовали за Иисусом и были приняты Им в Его дом. Это был десятый час. Ученики искали своих братьев и приводили их к Иисусу: Андрей, первый, встретив брата своего Симона, сказал ему : « Мы нашли Мессию! Иисус меняет имя Симона на Кифу. »
Нафанаил, которого встретил Филипп и которому он сообщил, что Иисус из Назарета – Мессия, явил Себя, когда, будучи убежденным словом Иисуса, показавшим сверхчеловеческую науку, возвеличил Его, как Сына Божьего и Царя Израильского. Иисус объявил ему великие откровения.

Иоанн же, устремив свой взор на Иисуса, не обращался к этим словам в точности, как к двум своим последователям, но говорил их за них. Они услышали то же самое свидетельство накануне, более полное, и этого намека было достаточно, чтобы заставить их желать познать Его лучше, о чем их Учитель объявил им. Такова была смиренная и бескорыстная цель этого слуги Божьего.

Они следуют за Ним и пытаются приблизиться к Нему. Это еще не время, когда они посвятят себя на служение Ему, но было справедливо сказано : « Это было первое происхождение христианской Церкви ».  « (Бенгель)

Когда Иисус увидел, что эти двое молодых людей следуют за Ним, чтобы вступить с Ним в отношения, Он любезно предупредил их и тем самым облегчил им встречу, на которой они решили свою жизнь. Этот титул раввина, хотя и очень почетный среди иудеев, далеко не соответствовал тому, что эти два ученика имели об Иисусе по свидетельству, которое они слышали; но на данный момент они не осмелились подняться выше, обращаясь к Иисусу.

Ученики спросили о местонахождении Иисуса, намереваясь посетить Его позже, но Он сразу же пригласил их сделать это, и когда они увидели и услышали Его, то приняли Его как должное навсегда. Истинная вера, которая есть уверенность сердца, рождается только при непосредственном контакте с Иисусом.

Джон принял это деление дня, используемое всеми древними народами, которые считали часы от восхода солнца, и не, как думали Tholuck, Ebrard, Ewald, Westcott и Keil. Эта первая встреча с Иисусом оставила у Иоанна такое неизгладимое воспоминание, что, когда он писал свое Евангелие полвека спустя, он указал точное время.

Дикон Michel Houyoux

Ссылки на другие христианские сайты

◊ Молитвослов  :  щёлкнуть здесь, чтобы прочитать статью → Апостолы Иисуса Христа: список, имена и жизн

◊ Pravgolos.ru   :  щёлкнуть здесь, чтобы прочитать статью → Имена 12 апостолов Иисуса Христа: полный

♥ Явление Иисуса Христа народу и его первые ученики

 

Tweede zondag in de gewone tijd van het jaar B

En toen ze zagen waar hij woonde, bleven ze bij hem

# De apostelen, zijn de twaalf discipelen gekozen door Jezus van Nazareth. Jezus onderscheidde ook zeventig discipelen, die later bisschoppen van een stad werden. Al deze leerlingen verkondigden het Goede Nieuws, een uitdrukking die het woord evangelie heeft doen ontstaan, nadat de teksten in de jaren 65-100 waren geschreven. Paulus van Tarsus werd door de christelijke traditie beschouwd als de dertiende apostel: hij werd de apostel van de heidenen genoemd. Zowel katholieken als orthodoxen beschouwen de bisschoppen als de opvolgers van de apostelen en hechten er bijzonder veel belang aan dat de bisschoppen deel uitmaken van de apostolische successie.

De Groep van Twaalf bleef na de Opstanding van Jezus. Na het verraad en de dood van Judas besloten de overgebleven Elfen een discipel uit het lot te halen, Matthias, om samen met ons getuige te worden van de opstanding. Zij waren, samen met andere leerlingen, de begunstigden van de gave van de Geest met Pinksteren. Na de moord op Jacobus, broer van Johannes, door Herodes Agrippa I in 44, werd de groep niet vernieuwd, hoewel ze regelmatig naar Jeruzalem terugkeerden om verslag uit te brengen.

# Tijdens het leven en de bediening van Jezus waren de apostelen zijn naaste volgelingen en werden zij de primaire leermeesters van de evangelieboodschap van Jezus. Terwijl de christelijke traditie vaak verwijst naar de apostelen als zijnde twaalf in aantal, geven verschillende evangelieschrijvers verschillende namen voor hetzelfde individu, en worden apostelen die in het ene evangelie worden genoemd niet in andere genoemd. Er is ook een oosterse christelijke traditie die is afgeleid van het Evangelie van Lucas dat er in de tijd van Jezus’ bediening maar liefst 70 apostelen zijn geweest.

De opdracht van de Twaalf Apostelen tijdens de bediening van Jezus is vastgelegd in de Synoptische Evangeliën. Na zijn opstanding stuurde Jezus elf van hen (minus Judas Iskariot, die toen al was gestorven) door de Grote Commissie om zijn leer te verspreiden onder alle volken. In het moderne gebruik noemen missionarissen onder de pinksterbewegingen zichzelf vaak apostelen, een praktijk die voortkomt uit het Latijnse equivalent van apostel, d.w.z. missio, de bron van het Engelse woord missionaris. In de 1ste eeuw na Christus vestigden de apostelen kerken op het hele grondgebied van het Romeinse Rijk en, volgens de traditie, via het Midden-Oosten, Afrika en India.

Uit het Evangelie van Jezus Christus volgens de heilige Johannes

In die tijd was Johannes de Doper met twee van zijn discipelen. Toen hij naar Jezus keek die kwam en ging, zei hij : « Zie het Lam Gods. « De twee discipelen hoorden wat hij zei, en ze volgden Jezus. Toen hij zich omdraaide, zag Jezus dat ze Hem volgden en zei tegen hen: « Wat zoek je ? »
Ze antwoordden hem : « Rabbijn – dat wil zeggen, Meester, waar verblijft u ? »  Hij zei tegen hen : « Kom maar kijken. » Ze gingen kijken waar hij verbleef, en ze bleven die dag bij hem. Het was ongeveer het tiende uur (ongeveer vier uur ‘s middags).

Andreas, de broer van Simon Petrus, was een van de twee discipelen die het woord van Johannes hadden gehoord en Jezus hadden gevolgd. Eerst vond hij Simon, zijn eigen broer, en zei tegen hem : « We hebben de Messias gevonden » – wat Christus betekent. Andreas bracht zijn broer naar Jezus. Jezus keek hem aan en zei : « U bent Simon, de zoon van Johannes; uw naam zal Kefas zijn » – wat betekent Petrus.  (Joh 1, 35-42)

De eerste groep discipelen

Johannes de Doper richtte twee van zijn discipelen tot Jezus : Op de derde dag wees Johannes Jezus opnieuw aan twee van zijn discipelen aan als het Lam van God. De discipelen volgden Jezus en werden door hem in zijn huis ontvangen. Dit was het tiende uur. De twee discipelen zochten hun broers en brachten hen naar Jezus: Andreas, de eerste, ontmoette zijn broer Simon en zei tegen hem : « We hebben de Messias gevonden! Jezus verandert de naam van Simon in Cefas. »

Nathanaël, die door Filippus werd ontmoet en door hem werd geïnformeerd dat Jezus van Nazareth de Messias was, manifesteerde zich toen, overtuigd door een woord van Jezus, dat bovenmenselijke wetenschap toonde, hij hem begroette als de Zoon van God en de Koning van Israël. Jezus kondigde hem grotere openbaringen aan.

Johannes, die zijn blik op Jezus heeft gericht, richtte deze woorden niet precies tot zijn twee volgelingen, maar sprak ze voor hen uit. Ze hoorden de dag ervoor hetzelfde getuigenis, vollediger, en deze toespeling was voldoende om hen te doen verlangen Hem beter te leren kennen, die hun meester hen had aangekondigd. Dit was de nederige en onbaatzuchtige bedoeling van deze dienaar van God.

Ze volgen hem en proberen hem te benaderen. Dit is nog niet het moment waarop ze zich aan zijn dienst zullen toewijden, maar er is met recht gezegd : « Dit was de eerste oorsprong van de christelijke Kerk.  » (Bengel)

Toen Jezus zag dat deze twee jonge mannen hem volgden om een relatie met hem aan te gaan, waarschuwde hij hen vriendelijk en vergemakkelijkte zo een ontmoeting die hun leven besliste. Deze titel van rabbijn, hoewel zeer eervol onder de Joden, bleef ver beneden het idee dat deze twee discipelen van Jezus hadden volgens het getuigenis dat ze hoorden; maar voorlopig durfden ze niet hogerop te komen als ze zich tot Jezus richtten.

De twee discipelen informeerden naar de woonplaats van Jezus, met de bedoeling Hem later te bezoeken, maar Hij nodigde hen uit om dat onmiddellijk te doen, en toen ze Hem zagen en hoorden, namen ze Hem voor altijd voor lief. Het ware geloof, dat het vertrouwen van het hart is, wordt alleen geboren uit direct contact met Jezus.

Johannes nam deze dagindeling over die door alle oude volkeren werd gebruikt, die de uren vanaf zonsopgang telden, en niet, zoals Tholuck, Ebrard, Ewald, Westcott en Keil dachten. Deze eerste ontmoeting met zijn Jezus liet Johannes zo’n onuitwisbare herinnering na dat hij bij het schrijven van zijn Evangelie een halve eeuw later de precieze tijd aangaf.

Diaken Michel Houyoux

Links naar andere christelijke websites

◊ Kerk in Herent  : klik hier om het artikel te lezen→   tweede zondag door het jaar (B)

◊  Kerk en Leven  klik hier om het artikel te lezen→ Zondag 17 januari : Tweede zondag door het jaar B

♥ De eerste discipelen

Second Sunday in Ordinary Time of Year B

And when they saw where he dwelt, they stayed with him

# The Apostles, are the twelve disciples chosen by Jesus of Nazareth. Jesus also distinguished seventy disciples, who later became bishops of a city. All these disciples preached the Good News, an expression that gave birth to the word gospel, after the texts were written in the years 65-100. Paul of Tarsus was considered the thirteenth apostle by Christian tradition: he was called the apostle of the Gentiles. Both Catholics and Orthodox consider the bishops to be the successors of the apostles, and attach particular importance to the fact that the bishops are in the apostolic succession.

The Group of Twelve remained after the Resurrection of Jesus. After the betrayal and death of Judas, the Eleven who remained decided to draw a disciple by lot, Matthias, to become with us witnesses of the resurrection. They were, together with other disciples, the beneficiaries of the gift of the Spirit at Pentecost. After the killing of James, brother of John, by Herod Agrippa I in 44, the group was not renewed, although they returned to Jerusalem regularly to report.

# During the life and ministry of Jesus, the apostles were his closest followers and became the primary teachers of the gospel message of Jesus. While Christian tradition often refers to the apostles as being twelve in number, different gospel writers give different names for the same individual, and apostles mentioned in one gospel are not mentioned in others. There is also an Eastern Christian tradition derived from the Gospel of Luke of there having been as many as 70 apostles during the time of Jesus’ ministry.

The commissioning of the Twelve Apostles during the ministry of Jesus is recorded in the Synoptic Gospels. After his resurrection, Jesus sent eleven of them (minus Judas Iscariot, who by then had died) by the Great Commission to spread his teachings to all nations. In modern usage, missionaries under Pentecostal movements often refer to themselves as apostles, a practice which stems from the Latin equivalent of apostle, i.e. missio, the source of the English word missionary. During the 1st century AD, the apostles established churches throughout the territories of the Roman Empire and, according to tradition, through the Middle East, Africa, and India.

From the Gospel of Jesus Christ according to Saint John

At that time, John the Baptist was with two of his disciples. Looking at Jesus who was coming and going, he said, « Behold the Lamb of God. « The two disciples heard what he was saying, and they followed Jesus. Turning around, Jesus saw that they were following him and said to them  :  « What are you looking for ? »
They answered him : « Rabbi – that is to say, Master, where are you staying ?  » He said to them : « Come and see. « They went and saw where he was staying, and they stayed with him that day. It was about the tenth hour (about four o’clock in the afternoon).

Andrew, Simon Peter’s brother, was one of the two disciples who had heard the word of John and followed Jesus. First he found Simon, his own brother, and said to him, « We have found the Messiah » – which means Christ. Andrew brought his brother to Jesus. Jesus looked at him and said, « You are Simon, the son of John; your name will be Kephas » – which means Peter.  (Jn 1, 35-42)

The first group of disciples

John the Baptist addressed two of his disciples to Jesus: On the third day, John again designated Jesus to two of his disciples as the Lamb of God. The disciples followed Jesus and were received by him in his house. This was the tenth hour. The two disciples sought their brothers and brought them to Jesus: Andrew, the first, met his brother Simon and said to him :  « We have found the Messiah! Jesus changes Simon’s name to Cephas. »

Nathanael, met by Philip and informed by him that Jesus of Nazareth was the Messiah, manifested unbelief, then, convinced by a word of Jesus, which showed superhuman science, he greeted him as the Son of God and the King of Israel. Jesus announced greater revelations to him.

John, having fixed his gaze on Jesus, did not address these words precisely to his two followers, but he spoke them for them. They heard the same testimony the day before, more complete, and this allusion was enough to make them want to get to know Him more closely, whom their master had announced to them. This was the humble and unselfish intention of this servant of God.

They followed him, seeking to draw near to him. This is not yet the moment when they will consecrate themselves to his service, yet it has been said with good reason : « These were the first origins of the Christian Church. » (Bengal)

Jesus, seeing these two young men following him to enter into a relationship with him, warned them kindly and thus facilitated a meeting that decided their lives. This title of Rabbi, although very honourable among the Jews, remained far below the idea that these two disciples had of Jesus according to the testimony they heard; but for the time being, they did not dare to rise any higher when addressing Jesus.

The two disciples inquired about Jesus’ dwelling place, with the intention of visiting him later, but he invited them to do so immediately, and when they saw and heard him, they took him for granted forever. True faith, which is the trust of the heart, is born only from immediate contact with Jesus.

John adopted this division of the day used by all the ancient peoples, who counted the hours from sunrise, and not, as Tholuck, Ebrard, Ewald, Westcott, Keil thought. This first encounter with his Jesus left John with such an indelible memory that when he wrote his Gospel half a century later, he indicated the precise time.

Deacon Michel Houyoux

Links to other Christian Web sites

◊ Father Hanly : click here to red the paper → Homily for 2nd Sunday in Ordinary Time, Year B 

◊ The Thread  : click here to red the paper → The First Four Disciples

♥ First group of early church fathers

Deuxième dimanche du Temps ordinaire de l’année B

Ils virent où il demeurait, et ils restèrent auprès de lui

# Les Apôtres, sont les douze disciples choisis par Jésus de Nazareth. Jésus a aussi distingué soixante-dix disciples, qui devinrent évêques d’une ville par la suite. Tous ces disciples prêchèrent la bonne nouvelle, expression qui donna naissance au mot évangile, après la rédaction des textes dans les années 65-100. Paul de Tarse fut considéré comme le treizième apôtre par la tradition chrétienne : il fut qualifié d’apôtre des Gentils. Les catholiques et les orthodoxes considèrent les évêques comme les successeurs des apôtres, et accordent une importance particulière au fait que les évêques se situent dans la succession apostolique.

Le groupe des Douze demeura après la Résurrection de Jésus. Après la trahison et la mort de Judas, les Onze qui subsistèrent décidèrent de tirer un disciple au sort, Matthias, pour devenir avec nous témoin de la résurrection. Ils furent, avec d’autres disciples, les bénéficiaires du don de l’Esprit à la Pentecôte. Ils se dispersèrent ensuite pour prêcher l’Après la mise à mort de Jacques, frère de Jean, par Hérode Agrippa Ier en 44, le groupe ne se renouvelle pas, tout en revenant rendre compte régulièrement à Jérusalem.

De l’Évangile de Jésus Christ selon saint Jean

En ce temps-là, Jean le Baptiste se trouvait avec deux de ses disciples. Posant son regard sur Jésus qui allait et venait, il dit : « Voici l’Agneau de Dieu. » Les deux disciples entendirent ce qu’il disait, et ils suivirent Jésus. Se retournant, Jésus vit qu’ils le suivaient, et leur dit : « Que cherchez-vous ? »
Ils lui répondirent : « Rabbi – ce qui veut dire : Maître , où demeures-tu ? » Il leur dit : « Venez, et vous verrez. » Ils allèrent donc, ils virent où il demeurait, et ils restèrent auprès de lui ce jour-là. C’était vers la dixième heure (environ quatre heures de l’après-midi).

André, le frère de Simon-Pierre, était l’un des deux disciples qui avaient entendu la parole de Jean et qui avaient suivi Jésus. Il trouve  d’abord Simon, son propre frère, et lui dit : « Nous avons trouvé le Messie » – ce qui veut dire : Christ. André amena son frère à Jésus. Jésus posa  son regard sur lui et dit : « Tu es Simon, fils de Jean ;tu t’appelleras Kèphas » – ce qui veut dire : Pierre.»  (Jn 1, 35-42)

Le premier groupe de disciples

 Jean-Baptiste adressa deux de ses disciples à Jésus : Le troisième jour, Jean désigna de nouveau Jésus à deux de ses disciples comme l’Agneau de Dieu. Les disciples suivirent Jésus et furent reçus par lui dans sa demeure. Ce fut la dixième heure. Les deux disciples cherchèrent leurs frères et les amenèrent à Jésus : André, le premier, rencontra son frère Simon et lui dit : « Nous avons trouvé le Messie ! Jésus change le nom de Simon en celui de Céphas. »

Nathanaël, rencontré par Philippe et informé par lui que Jésus de Nazareth fut le Messie, manifesta de l’incrédulité, puis, convaincu par une parole de Jésus, qui montra une science surhumaine, il le salua comme le Fils de Dieu et le roi d’Israël. Jésus lui annonça de plus grandes révélations.

 Jean, ayant arrêté son regard sur Jésus, n’adressa pas précisément ces paroles à ses deux disciples, mais il les prononça pour eux. Ils entendirent la veille ce même témoignage, plus complet, et cette allusion eut suffit pour leur inspirer le désir de connaître de plus près Celui que leur maître leur annonça. Telle fut l’intention humble et désintéressée de ce serviteur de Dieu.

 Ils le suivirent en cherchant à s’approcher de lui. Il ne s’agit point encore du moment où ils se consacreront à son service, et cependant on a pu dire avec raison : « Ce furent là les premières origines de l’Église chrétienne. (Bengel)

Jésus, voyant ces deux jeunes gens le suivre pour entrer en relation avec lui, les prévint avec bienveillance et leur facilita ainsi une rencontre qui décida de leur vie. Ce titre de Rabbi, quoique très honorable chez les Juifs, resta bien au-dessous de l’idée que ces deux disciples se firent de Jésus d’après le témoignage qu’ils entendirent ; mais, pour le moment, ils n’osèrent pas s’élever plus haut en adressant la parole à Jésus.

Les deux disciples s’informèrent de la demeure de Jésus, dans l’intention de le visiter plus tard ; mais lui les invita à le faire immédiatement, et quand ils le virent et l’entendirent, ils lui furent acquis pour toujours. La vraie foi, qui est la confiance du cœur, ne naît que d’un contact immédiat avec Jésus.

Jean adopta cette division du jour usitée chez tous les peuples anciens, qui comptaient les heures à partir du lever du soleil, et non, comme le pensèrent Tholuck, Ebrard, Ewald, Westcott, Keil. Cette première rencontre avec son Jésus laissa à Jean un souvenir si ineffaçable, qu’en écrivant son Évangile un demi-siècle plus tard, il en indiqua l’heure précise.

 Diacre Michel Houyoux

Complément

Diacre Michel Houyoux : cliquez ici pour lire l’article → Rabbi, où demeures-tu ?

Liens avec d’autres sites Web chrétiens

◊ Paroisse sainte Cécile (92100 Boulogne-Billancourt) : cliquez ici pour lire l’article →  Ils virent où il demeurait, et ils restèrent auprès de lui

◊ Paroisse Notre-Dame du chêne  : cliquez ici pour lire l’article →  Ils restèrent auprès de lui ce jour-là

♥Homélie du Père Julien Fleury : « Rabby, où demeures-tu ? – Venez et vous verrez »